W porównaniu z dorosłymi torbiel Bakera u dzieci występuje rzadko. Rozwija się na ogół przed 15. rokiem życia, najczęściej z nieznanych przyczyn. Może nie wywoływać żadnych objawów klinicznych. Niektórzy autorzy uważają jednak, że w określonych grupach dzieci ryzyko powstania torbieli Bakera jest zwiększone. Dotyczy to przede wszystkim dzieci z zapaleniem stawów oraz z zespołem nadmiernej ruchomości w stawach. Torbiel Bakera opisano także u kilku pacjentów z boreliozą. Grupę o zwiększonym ryzyku rozwoju torbieli stanowią ponadto chorzy na hemofilię. Większość autorów nie dostrzega związku przyczynowo-skutkowego między urazem a powstaniem torbieli Bakera. U każdego dziecka, u którego podejrzewa się występowanie torbieli Bakera, należy wykonać badanie USG. Jeżeli w obrębie torbieli występują obszary o wzmożonej echogeniczności, diagnostykę trzeba pogłębić w kierunku zapalenia stawów. Torbiel idiopatyczna w badaniu USG jest hipoechogeniczna. Publikacje oparte na badaniach wykonywanych techniką rezonansu magnetycznego podważają dotychczasowe przekonanie, że torbiel Bakera u dzieci nie komunikuje się z przestrzenią stawową, a jej występowanie nie ma związku z obecnością wysięku w stawie. Leczenie może być zachowawcze (z ewentualną punkcją i podaniem glikokortykosteroidu do światła torbieli) lub operacyjne (zabiegi małoinwazyjne lub klasyczne). (2015)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej