Na pytanie odpowiedziała dr n. prawn. Tamara Zimna.
W czasach pandemii lekarz stał się dla chorego osobą anonimową, schowaną za podwójną maską, przyłbicą i kapturem. Pacjent nie widzi oczu swojego lekarza, a przecież kontakt wzrokowy
ma zasadnicze znaczenie dla nawiązania dobrej relacji międzyludzkiej. Spojrzenie lekarza może
mieć wielką moc w procesie leczenia.
Choć elektroniczna dokumentacja medyczna (EDM) poprawia komunikację i dostęp do danych pacjentów, naukowcy odkryli, że stres związany ze stosowaniem EDM wiąże się z wypaleniem, szczególnie w przypadku lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, takich jak pediatrzy, lekarze rodzinni i interniści.
Jeśli kobieta w ciąży usłyszy od lekarza: „czemu pani tak późno przyjechała”, może do końca życia obarczać się winą za późniejsze wypadki. Jak informować kobietę, że rozwiązanie jej ciąży nie będzie szczęśliwe, że dziecko jest obciążone wadami rozwojowymi, ma wadę letalną? Jak tuż po porodzie przekazać taką wiadomość, by słowa bolały możliwie najmniej?
Tysiąc opasek telemedycznych trafi do pacjentów, którzy przebyli zakażenie SARS-CoV-2, ale nadal wymagają opieki lekarskiej. Jeśli pilotażowy projekt Ministerstwa Zdrowia przyniesie oczekiwane rezultaty, być może telemonitoring parametrów życiowych pacjentów na stałe wejdzie do portfolio gabinetów POZ.
W zaleceniach WHO omówiono różne aspekty techniczne wykonywania szczepień oraz zagadnienia dotyczące kwalifikacji do szczepienia i komunikacji z pacjentem i jego opiekunami.
Pomimo zwiększonego wykorzystania telemedycyny podczas pandemii, usługi te są nadal ograniczone. Bez wątpienia wykorzystanie telemedycyny zwiększy się w przyszłości – istnieją dowody na to, że pozytywnie wpływa ona na doświadczenia pacjentów i lekarzy – wskazują naukowcy z Uniwersytetu Technicznego w Kownie.
