Dr med. Beata Brożek podsumowuje program wsparcia "Bądź przy mnie" w ramach webinarium nr 6 dla kapelanów z 6 czerwca 2021 r.
Zrozumienie potrzeb psychologicznych pacjenta, a także – co jest szczególnie ważne właśnie dziś, w trakcie pandemii COVID-19 – jego potrzeb duchowych wydaje się nie mniej ważne niż dbałość o najlepsze metody leczenia.
Celem programu jest to, aby żaden chory na COVID-19 nie był samotny w szpitalu, zwłaszcza w okresie zagrożenia życia, bezradności i umierania, aby nikt nie był
pozbawiony opieki duchowej właśnie wtedy, gdy najbardziej jej potrzebuje.
Bardzo podoba mi się twierdzenie, że istnieją
tylko dwa powołania w życiu publicznym, a mianowicie
powołanie kapłańskie i lekarskie. Medycyny
można się nauczyć, ale lekarzem trzeba się
urodzić.
Nieudzielenie pomocy jest karalne, szczególnie jeśli nie udziela jej lekarz, obarczony obowiązkiem świadczenia opieki medycznej – prawne aspekty podejmowania i niepodejmowania resuscytacji wyjaśnia adw. dr Anna Malicka-Ochtera z Uniwersytetu SWPS we Wrocławiu.
W literaturze anglojęzycznej można się spotkać z określeniem do not resuscitate (DNR), czyli „nie resuscytować”, które jest zamiennie stosowane z do not attempt resuscitation (DNAR) - „nie podejmować próby resuscytacji”. W krajach zachodnich opracowano nawet oświadczenie woli allow natural death (AND) - „zezwolić na naturalną śmierć”.
Przygotowania do wprowadzenia „paszportu sanitarnego” zapowiedział prezydent Francji Emmanuel Macron. Z kolei etyk medyczny Emmanuel Hirsch obawia się, że taki paszport oznaczałby stworzenie "sanitarnych bezpaństwowców".
