medycyna praktyczna dla lekarzy
Leczenie raka wątrobowokomórkowego jest uzależnione jest od stadium rozwoju tego nowotworu. Jeśli nowotwór zostanie wykryty wcześnie to można zastosować resekcję, termoablację albo przeszczepienie wątroby. Transplantacja wątroby u chorych z przewlekłym zapaleniem wątroby czy marskością jest najlepszą metodą leczenia, ponieważ usuwa przyczynę powstania nowotworu.
W Polsce szczepienie przeciwko WZW nie jest obowiązkowe. W 2017 roku wystąpił znaczący wzrost zachorowań na WZW A. Szczepienia przeciwko WZW typu A warto zalecać personelowi medycznemu, dzieciom w wieku przedszkolnym i szkolnym, a także osobom wybierającym się w podróż do krajów endemicznych. Osoby z przewlekłymi chorobami wątroby i leczone immunosupresją także powinny mieć zapewnianą ochronę przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu A.
Głównym powodem ograniczającym zastosowanie terapii bezinterferonowej mogą być interakcje z lekami przyjmowanymi przez pacjentów z innych powodów.
ECPW jest badaniem trudnym technicznie i wykonywano je w ośrodkach dla dorosłych. Aktualnie, takie zabiegi u dzieci, od kilku lat wykonuje Centrum Zdrowia Dziecka.
Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) jest wątrobową manifestacją zespołu metabolicznego. Częstość występowania tej choroby w ogólnej populacji szacuje się na ok. 25-30%, a jeżeli przeanalizujemy pacjentów otyłych, to odsetek NAFLD znacząco wzrasta.
Badania przesiewowe w kierunku HBV warto sprofilować wiekowo do osób nieszczepionych, urodzonych w latach 80-tych do połowy lat 90-tych. Poza tym, należy je wykonać u osób podejmujących zachowania ryzykowne w postaci kontaków seksualnych, czy przyjmowania narkotyków w iniekcjach, jak również u osób, które mają być poddane zabiegom inwazyjnym, a nie były wcześniej zaszczepione.
Bardzo duża zmienność wirusa zapalenia wątroby typu C nie daje szansy na opracowanie szczepionki, która pozwoliłaby wyeliminować wirusa z populacji świata. Wprowadzenie nowych, bardzo skutecznych leków daje nadzieję na eliminacje wirusa, pod warunkiem wykrycia zakażonych osób i podjęcia u nich terapii.
Dowiedz się, jak monitorować pacjenta po przebyciu WZW typu A w zależności od ciężkości choroby i na co zwrócić uwagę w trakcie kontroli.
W krajach rozwiniętych w populacji dzieci są 2 grupy zwiększonego ryzyka zakażenia HCV. Pierwsza to noworodki, u których dochodzi do zakażenia od matki w okresie ciąży, a najczęściej w okresie okołoporodowym. W związku z tym, że przeciwciała anty-HCV przechodzą przez łożysko, dlatego decydującym badaniem u dziecka jest wykrycie obecności wirusa. Druga grupa to nastolatki, które zakażają się HCV drogą seksualną, przyjmowania dożylnych środków odurzających oraz w wyniku procedur upiększających wykonywanych w nieprofesjonalnych miejscach, a przebiegających z przerwaniem ciągłości tkanek.
Najczęstszym czynnikiem etiologicznym raka wątrobowokomórkowego jest WZW typu C. Problem jednak nie tkwi w leczeniu, ponieważ wysoka skuteczność nowych leków pozwala wyleczyć niemal wszystkich chorych, a w wykryciu osób zakażonych wirusem.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
