Czy oprócz testu wchłaniania żelaza dysponujemy inną powszechnie dostępną metodą oceny, jeśli leczenie żelazem jest nieskuteczne?

Poza sprawdzeniem, czy matka rzeczywiście podaje dziecku żelazo, co może być trudne, pozostaje jedynie oznaczenie tzw. krzywej wchłaniania żelaza – po podaniu na czczo preparatu zawierającego żelazo oznacza się jego stężenie po 30, 60, 120, 180 i 360 minutach.

Prawidłowo największe stężenie żelaza w surowicy obserwuje się po 3 godzinach od podania leku i nie przekracza ono zwykle 35 µmol/l.

W stanach niedoboru żelaza początkowo małe stężenie żelaza może się zwiększyć do 50 µmol/l lub więcej.

W przypadku upośledzonego wchłaniania żelaza lub jego nieprawidłowej dystrybucji w organizmie wyjściowe stężenie zelaza w surowicy jest małe, a krzywa wchłaniania jest płaska. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Skotnicki A.B., Nowak W.S.: Podstawy hematologii. Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2011
2. Ochocka M., Matysiak M.: Niedokrwistości wieku dziecięcego. Warszawa, PZWL, 2000
3. Mariańska B.: Badanie wchłaniania żelaza. W: Mariańska B., Fabijańska-Mitek J., Windyga J.: Badania laboratoryjne w hematologii. Warszawa, PZWL, 2003