Gorączka jest fizjologiczną reakcją obronną na zakażenia. Występuje pod wpływem pirogenów, głównie interleukiny 1 (IL-1α i IL-1β), czynnika martwicy nowotworów (TNF-α), interleukiny 6 (IL-6) oraz interferonów (IFN), które przestawiają set point w podwzgórzu na wyższą temperaturę. Na przebieg i wysokość gorączki wpływają też różne czynniki osobnicze i stosowne leki. Generalnie im silniejsze endogenne wytwarzanie pirogenów i większa osobnicza wrażliwość ośrodka termoregulacji, tym wyższa będzie gorączka, niezależnie od jej przyczyny. Wysoka, trudna do obniżenia gorączka może wystąpić w przebiegu zakażeń bakteryjnych (np. pneumokokowego zapalenia płuc), być reakcją na ciężkie albo powikłane zakażenie wirusowe (np. grypę, odrę, mononukleozę zakaźną, wirusowe zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub mózgu). Wyższą gorączkę zwykle obserwuje się u ogólnie zdrowych i silnych dzieci, które mają sprawniejsze mechanizmy homeostazy. Nie należy zatem przywiązywać dużej wagi do odpowiedzi na stosowane leki przeciwgorączkowe. Niesteroidowe leki przeciwzapalne i glikokortykosteroidy z reguły łagodzą gorączkę, z czego niestety nie można wyciągać istotnych wniosków terapeutycznych ani rokowniczych.
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej