Do jakiego wieku powinno nastąpić anatomiczne zamknięcie przetrwałego (drożnego) otworu owalnego?

W życiu płodowym otwór owalny zapewnia niezbędne połączenie anatomiczne i czynnościowe przedsionków. Stanowi on rodzaj zastawki utworzonej z wolnego brzegu przegrody pierwszej, która może się otwierać w kierunku lewego przedsionka. Po urodzeniu wzrost ciśnienia w lewym przedsionku powoduje przyciśnięcie uprzednio odchylonej tkanki przegrody pierwszej i zamknięcie otworu. Zwykle zamyka się on anatomicznie w ciągu 2–3 miesięcy po urodzeniu, a w miejscu otworu powstaje zagłębienie zwane dołem owalnym. PFO jest szczeliną między dwoma zachodzącymi na siebie częściami przegrody międzyprzedsionkowej. Przetrwałą drożność otworu owalnego obserwuje się u 8–35% dorosłych. Częstość występowania PFO nie zależy od płci. Opisywano natomiast rodzinne występowanie PFO.

W przypadku zwiększenia ciśnienia w prawym przedsionku w czasie „fizjologicznej próby Valsalvy” (kaszel, kichanie, defekacja) może dojść do otwarcia się zastawki PFO i udrożnienia otworu owalnego. Prawo-lewy przeciek przez PFO obserwuje się także u dzieci z nadciśnieniem płucnym. U dorosłych <55. roku życia z kryptogennym udarem niedokrwiennym mózgu częstość występowania PFO wynosi około 46%, a >55. roku życia około 21%. (ASiw) (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Wenink A.C.G.: Rozwój układu krążenia prawidłowy i patologiczny. W: Kubicka K., Kawalec W. (red.): Kardiologia dziecięca. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003: 27–52
2. Domitrz I., Kwieciński H.: Występowanie i rola drożnego otworu owalnego u pacjentów z migreną, klasterowym bólem głowy i migrenowym zawałem mózgu. Pol. Przegl. Neurol., 2006; 2: 87–95