Czy 6-letni chłopiec prawidłowo rozwijający się, który w okresie noworodkowym przebył zapalenie mięśnia sercowego, przez 2 lata miał wydłużony odstęp QT (od 4 lat - EKG prawidłowe), może uprawiać każdy rodzaj sportu?

Zapalenie mięśnia sercowego to proces chorobowy, w którym rozwija się martwica jego komórek. U noworodków często towarzyszy ono uogólnionym zakażeniom o różnej etiologii. Przebieg kliniczny zapalenia mięśnia sercowego może być bardzo różny – zarówno subkliniczny, a nawet bezobjawowy, jak i ostry lub piorunujący. Może też być przyczyną nagłego zgonu, najczęściej z powodu zaburzeń rytmu serca. W przebiegu zapalenia mięśnia sercowego mogą wystąpić różne zaburzenia rytmu serca, najczęściej tachyarytmie, w tym częstoskurcz nadkomorowy, pobudzenia dodatkowe nadkomorowe i komorowe, częstoskurcz przedsionkowy, rytm węzłowy. Rzadziej stwierdza się bradyarytmie. Wśród nieswoistych zmian w EKG, które mogą być pomocną wskazówką diagnostyczną w przypadku podejrzenia zapalenia mięśnia sercowego u noworodków, oprócz tachykardii zatokowej, zmian odcinka ST-T (obniżenie i uniesienie) i załamka T (odwrócenie), poszerzenia zespołów QRS, zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego, częściowego bloku prawej lub lewej odnogi pęczka Hisa, wymienia się także wydłużenie odstępu QT lub skorygowanego odstępu QT (QTc). Wydłużenie odstępu QT jest charakterystyczne dla zespołu wydłużonego QT, predysponującego do komorowych zaburzeń rytmu serca w postaci różnokształtnego częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes oraz migotania komór, będącego przyczyną nagłego zgonu.

Dziecko, które 6 lat temu przebyło zapalenie mięśnia sercowego, z prawidłowym wynikiem badania podmiotowego, przedmiotowego i badań dodatkowych, może prowadzić normalny dla wieku tryb życia. Należy je jednak skierować na okresowe kontrole do poradni kardiologicznej. U dziecka z utrzymującym się przez 2 lata po zapaleniu mięśnia sercowego wydłużeniem odstępu QT i od 4 lat prawidłowym odstępem QT, przed podjęciem decyzji o uprawianiu sportu konieczne jest powtórzenie badań kardiologicznych, w tym EKG z oceną odstępu QT i QTc, a także wykonanie próby wysiłkowej i monitorowania holterowskiego EKG z oceną QTc. U niektórych chorych wydłużenie odstępu QT występuje napadowo i dopiero zapis holterowski EKG oraz wynik próby wysiłkowej może wykazać zmiany typowe dla tego zespołu. (ASiw) (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Kubicka K.: Choroby mięśnia sercowego i guzy serca W: Kubicka K., Kawalec W. (red.): Kardiologia okresu noworodkowego. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998: 264–283
2. Turska-Kmieć A.: Zespół wydłużonego QT. W: Kubicka K., Bieganowska K. (red.): Zaburzenia rytmu serca u dzieci. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001: 212–254
3. Tomik A.: Odstęp QTc i dyspersja odstępu QT u noworodków z zaburzeniami rytmu serca. Folia Card. Excerpta, 2006; 1: 36–40