Do czynników zwiększających ryzyko rozwoju zaburzeń odżywiania należą: perfekcjonizm, niska samoocena, obsesyjność i sztywność poznawcza. Osoby, które w dzieciństwie chorowały na zaburzenia odżywiania, w wieku dojrzałym są nadmiernie lękliwe i unikają zranienia. W wywiadach dotyczących funkcjonowania chorych na jadłowstręt psychiczny przed rozwojem choroby zwraca uwagę fakt, że w dzieciństwie osoby te były bardzo grzeczne i łatwo dostosowywały się do wymagań otoczenia, nie wyrażały swojego odmiennego zdania ani negatywnych emocji, były nastawione na osiąganie sukcesów w różnych dziedzinach życia (np. często są to wzorowe uczennice), dbały o harmonijne funkcjonowanie rodziny i dobre samopoczucie jej członków. Dzieci te często mają problemy w radzeniu sobie ze stresem, charakteryzuje je nadmierna zależność oraz brak poczucia własnej kontroli.
U dorosłych chorych na jadłowstręt psychiczny najczęściej stwierdza się osobowość obsesyjno-kompulsyjną (anankastyczną), unikającą i zależną, natomiast w przypadku bulimii – osobowość niestabilną emocjonalnie z zaburzeniami kontroli impulsów (osobowość borderline). (2013, 2014)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej