Kto zgodnie z aktualnymi przepisami jest odpowiedzialny za profilaktykę posocznicy o etiologii Neisseria meningitidis u osób z kontaktu z chorym dzieckiem?

Zgodnie z prawem (Ustawa o chorobach zakaźnych) osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane poddawać się szczepieniom ochronnym i poekspozycyjnemu profilaktycznemu stosowaniu leków pod nadzorem organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, która jest odpowiedzialna za stan sanitarny i zapobieganie epidemiom. Oznacza to, że na danym terenie osobą odpowiedzialną za organizację chemioprofilaktyki poekspozycyjnej, jest Państwowy Inspektor Sanitarny (powiatowy, graniczny). Inspektor sanitarny ma prawo wydać zarządzenia i decyzję w tej sprawie.

Obowiązkiem lekarza jest natomiast niezwłoczne (nie później niż w ciągu 24 godzin) zgłoszenie Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu właściwemu ze względu na miejsce rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej wszystkich przypadków podejrzenia i rozpoznania bakteryjnego inwazyjnego zakażenia bakteryjnego (posocznicy oraz zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych).

Organizacją działań przeciwepidemicznych powinien się zająć inspektor sanitarny.

Lekarz ze swojej strony może zaproponować chemioprofilaktykę osobom narażonym. Może to być lekarz pierwszego kontaktu lub lekarz SOR.

Jeżeli choroba meningokokowa jest prawdopodobna (np. doszło do nagłego zachorowania ogólnie zdrowego studenta, które przebiega z krwotoczną wysypką i wstrząsem), należy jak najszybciej zastosować chemioprofilaktykę u wszystkich osób, które zostały narażone.

Piśmiennictwo

1. Albrecht P., Hryniewicz W., Kuch A. i wsp.: Rekomendacje postępowania w zakażeniach bakteryjnych ośrodkowego układu nerwowego. Warszawa 2011, 77–79
2. Division of Bacterial Diseases, National Center for Immunization and Respiratory Diseases, CDC. Prevention and control of meningococcal disease. MMWR, 2013; 62 (RR-2): 1–22
3. Charakterystyka produktu leczniczego Nimenrix; www.ec.europa.eu
4. National Immunisation Advisory Committee (Ireland); www.immunisation.ie/en/Downloads/NIACGuidelines/PDFFile_15483_en.pdf
5. Immunisation against infectious disease. Green Book. www.dh.gov.uk/en/Publichealth
6. UPDATE: Invasive meningococcal disease in men who have sex with men. Four New Cases Reported in 2013, Expanded Vaccine Recommendations. www.nyc.gov/html/doh/downloads/pdf/cd/2013/13md05.pdf
7. Prevention and control of meningococcal disease. Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). MMWR Recomm. Rep., 2005; 54 (RR-7): 1–21. www.cdc.gov/mmwr
8. Effectiveness of antibiotics in preventing meningococcal disease after a case: systematic review. BMJ, 2004; 328 (7452): 1339. www.ncbi.nlm.nih.gov
9. De Wals P., Hertoghe L., Borlee-Grimee I. i wsp.: Meningococcal disease in Belgium. Secondary attack rate among household, day-care nursery and pre-elementary school contacts. J. Infect., 1981; 3 (supl.): 53–61
10. Analysis of endemic meningococcal disease by serogroup and evaluation of chemoprophylaxis. The meningococcal disease surveillance group. J. Infect. Dis., 1976; 134: 201–204
11. Jacobson J.A., Filice G.A., Holloway J.T.: Meningococcal disease in day-care centers. Pediatrics, 1977; 59: 299–300
12. Canadian Immunization Guide. Meningococcal Vaccine. www.phac-aspc.gc.ca
13. Ustawa z 14 marca 1985 roku o Państwowej Inspekcji Sanitarnej Dz. U. z 2015 roku poz. 1412 Art 5.
14. Ustawa z 5 grudnia 2008 roku O zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Dz. U z 2013r poz.947, Art. 5,. Art. 24.