Posiew w kierunku krztuśca jest najbardziej wiarygodny we wczesnej (nieżytowej) fazie choroby, niestety wraz z upływem czasu czułość tego badania się zmniejsza (od ok. 60–80% w fazie początkowej nawet do <15% w późniejszych okresach). W związku z tym materiał na posiew najlepiej jest pobierać w ciągu pierwszych 2 tygodni choroby. Hodowla jest natomiast jedynym badaniem o 100% swoistości. Wymaz należy pobrać z nosowej części gardła na wymazówkę dakronową lub z alginianem wapnia (nie należy używać wymazówek bawełnianych, ponieważ bawełna zawiera składniki toksyczne dla Bordetella pertussis, co daje wyniki fałszywie ujemne). Pałeczki krztuśca są bardzo wrażliwe na działanie czynników środowiskowych i szybko giną, dlatego materiał na posiew pobiera się na specjalne podłoże transportowe Regana-Lowe’a (zawierające węgiel drzewny, krew końską i cefaleksynę). Wadą hodowli jest stosunkowo długi czas oczekiwania na wynik (≥7 dni), dlatego coraz częściej wykorzystuje się metody molekularne (zwykle oparte na metodzie PCR). W porównaniu z hodowlą, dają one szybki wynik i charakteryzują się większą czułością (nawet w przypadku pobrania materiału w późniejszej fazie choroby), ale nieco mniejszą swoistością. (2013, 2014)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej