Podawanie leku w dużych dawkach jest uzasadnione stanem zagrożenia życia i ma na celu zwiększenie przenikania antybiotyku do PMR. Zgodnie z ChPL tarcefoksymu (cefotaksymu) w takich stanach maksymalna dawka wynosi 2 g 6 ×/24 h. Oczywiście dawka zależy także od wieku pacjenta, na przykład u noworodków w pierwszych dniach życia zaleca się dawkę 100–150 mg/kg mc./24 h (w 2–3 dawkach podzielonych), 8.–28. dnia życia – 150–200 mg/kg mc./24 h (w 3–4 dawkach podzielonych), a u starszych dzieci – 225–300 mg/kg mc. (w 3–4 dawkach), maksymalnie 8–12 g/24 h. Większe dawki cefotaksymu (>200 mg/kg mc.) stosuje się w zakażeniach wywołanych przez szczepy S. pneumoniae oporne na penicylinę. W przypadku jednoczesnego stosowania cefotaksymu i wankomycyny nie należy zwiększać dawki cefotaksymu do wartości >200 mg/kg mc., ponieważ leczenie skojarzone jest skuteczniejsze od monoterapii w większych dawkach. W ZOMR o etiologii meningokokowej lub Hib nie ma potrzeby zwiększania dawki antybiotyku. (kwiecień 2014 nowe)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej