Pytanie nadesłane do Redakcji
Czy karmienie piersią, zwłaszcza przez dłuższy okres, wpływa na rozwój próchnicy zębów u niemowląt? Niektórzy stomatolodzy twierdzą, że nie należy karmić niemowlęcia piersią po wyrżnięciu się zębów.
Odpowiedź
Próchnica wczesna u małych dzieci to niestety problem w Polsce bardzo rozpowszechniony. Zgodnie z danymi epidemiologicznymi stwierdza się ją u co drugiego polskiego dziecka w wieku do 3 lat. Trudno jednak upatrywać przyczyn tego stanu w przedłużonym, zwłaszcza nocnym karmieniu piersią, ponieważ połowa dzieci w naszym kraju przestaje być karmiona piersią już w 6. tygodniu życia, a w 12. miesiącu życia karmionych piersią jest niespełna 12% dzieci, przy czym tylko połowa z nich jest karmiona piersią w nocy.
Rozwój próchnicy zależy od wielu czynników; takich jak:
obecność bakterii kariogennych w jamie ustnej dziecka (np. Streptococcus mutans);
spożywanie pokarmów zawierających cukry proste, które są pożywką dla tych drobnoustrojów.
Nieodpowiednie nawyki żywieniowe (p. Stanowisko polskich ekspertów dotyczące zasad żywienia dzieci i młodzieży w aspekcie zapobiegania chorobie próchnicowej) i nieprawidłowa higiena jamy ustnej uruchamiają procesy niszczenia tkanki zęba. Wśród czynników ryzyka próchnicy wczesnodziecięcej należą:
nagminne podawanie dzieciom posiłków bogatych w cukry (słodycze, soki, przekąski oblepiające zęby, dosładzane posiłki);
podawanie butelki z mlekiem przed snem i w nocy, kiedy wydzielanie śliny jest mniejsze;
nieodpowiednią higienę jamy ustnej po wyrżnięciu zębów;
zbyt późno wdrożoną opiekę stomatologiczną.
Znaczenie ma również stan uzębienia matki w czasie wyrzynania się zębów u dziecka, ponieważ bakterie próchnicotwórcze są przenoszone do jamy ustnej dziecka, zwłaszcza gdy matka całuje je w usta lub oblizuje jego smoczek lub łyżeczkę.
W metaanalizie badań obserwacyjnych przeprowadzonej w 2015 r. wykazano także, że większe ryzyko próchnicy dotyczy dzieci karmionych piersią po ukończeniu 12. miesiąca życia, w porównaniu z dziećmi karmionymi do pierwszych urodzin, zwłaszcza gdy karmienia są częste, również w nocy. W badaniu Chaffe'ego i wsp. (2014) większe ryzyko dotyczyło dzieci karmionych przez >24 miesiące, w porównaniu z dziecimi karmionymi krócej. Badacze podkreślają, że w badaniach nie uwzględniono istotnych czynników, które mogły wpływać na rozwój próchnicy, takich jak ilość cukru w posiłkach oraz praktyki higieniczne. Mleko ludzkie wykazuje większą kariogenność w obecności innych cukrów w jamie ustnej.
Według The American Academy of Pediatric Dentistry (AAPD) karmienie piersią po ukończeniu 12. miesiąca życia co najmniej 7 razy w ciągu doby, a także karmienie na żądanie po wprowadzeniu do posiłków dziecka węglowodanów zwiększa ryzyko próchnicy, jeśli nie przestrzega się zasad właściwej higieny jamy ustnej dziecka.
Jednocześnie autorzy metaanalizy z 2015 roku zaobserwowali, że ryzyko próchnicy u dzieci nigdy niekarmionych piersią było większe niż u karmionych mlekiem matki przez ≤12 miesięcy. Prawdopodobnie ochronne działanie wobec próchnicy posiadają bakterie kwasu mlekowego z rodzaju Lactobacillus, kazeina i IgA znajdujące się w mleku kobiecym, które ograniczają wzrost bakterii kariogennych i ich przyleganie do zębów. Ich wpływ na ryzyko próchnicy nadal pozostaje przedmiotem badań naukowych.
W żadnym z cytowanych badań nie zaleca się odstawienia dziecka od piersi w momencie pojawienia się zębów. Wręcz przeciwnie, podkreśla się znaczenie karmienia piersią i mlekiem kobiecym – zgodnie z aktualnymi zaleceniami dla zdrowia dziecka i matki. Odstawienie półrocznego dziecka od piersi po to, aby chronić zęby, jest nieuzasadnione, ponieważ mleka modyfikowane mają znacznie większy potencjał próchnicotwórczy niż mleko kobiece. Autorzy żadnego z cytowanych badań nie zalecają skrócenia czasu karmienia ze względu na profilaktykę próchnicy.
Kluczowe znaczenie w poprawie istniejącego stanu rzeczy ma profilaktyka. Należy:
zachęcać matki do karmienia piersią
wyjaśniać rodzicom korzyści i zasady prawidłowej higieny jamy ustnej dziecka już od okresu niemowlęcego
zdecydowanie zalecać ograniczenie zawartości cukrów prostych w diecie (Światowa Organizacja Zdrowia [WHO] odradza dodawanie soli i cukru do posiłków w pierwszych 2 latach życia), także poprzez zaspokajanie pragnienia wodą, a nie słodkimi napojami
apelować do producentów żywności o niedodawanie cukrów do żywności, choć niestety tendencja jest zupełnie odwrotna – nawet niektóre suplementy diety (np. witaminy, probiotyki itp.) są produkowane w postaci słodkich żelków, czekoladek czy syropów, ponieważ dzieci preferują słodki smak
zachęcać rodziców do pierwsze wizyty u stomatologa już w drugim półroczu życia, a w razie potrzeby zastosować zabiegi profilaktyczne
uświadomić rodzicom, że oni także powinni zadbać o stan swojego uzębienia
czyścić zęby dziecka pastą z fluorem (p. pyt. Od kiedy stosować pastę z fluorem?).
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej