Czy czas wprowadzania pokarmów uzupełniających określa się wg wieku skorygowanego, czy chronologicznego?

Towarzystwa naukowe nie sformułowały jeszcze zasad wprowadzania posiłków uzupełniających u noworodków urodzonych przedwcześnie. W dostępnych artykułach dotyczących tego zagadnienia autorzy posługują się zarówno wiekiem metrykalnym, jak i skorygowanym. King zaleca wprowadzanie posiłków uzupełniających między 5. a 8. miesiącem wieku metrykalnego. Natomiast Palmer i Makrides uważają, że odpowiedni wiek na wprowadzenie pokarmów, niezależnie od dojrzałości dziecka w dniu porodu, to 3 miesiące (lub 13 tygodni) wieku skorygowanego. W przypadku noworodków urodzonych w 23. tygodniu ciąży jest to 7. miesiąc, a dla noworodka urodzonego w 36. tygodniu – 4. miesiąc życia. Dla bezpieczeństwa warto zwrócić uwagę, aby w czasie rozszerzania diety o pokarmy uzupełniające dziecko posiadało już umiejętność prawidłowego trzymania głowy. Nie jest natomiast konieczne osiągnięcie pełnej sprawności motoryki mięśni ust i języka, bowiem zmiana sposobu karmienia może być czynnikiem stymulującym ten proces.

Decyzję o wprowadzeniu posiłków uzupełniających podejmuje się na podstawie analizy wieku ciążowego, w którym urodziło się dziecko, stanu odżywienia wpływającego na zapotrzebowanie na określone składniki odżywcze oraz oceny „gotowości” do jedzenia posiłków podawanych łyżeczką. Wydaje się, że najlepiej się kierować wiekiem skorygowanym.

Piśmiennictwo

1. King C.: An evidence-based guide to weaning preterm infants. Paediatr. Child. Health, 2009; 19: 405–414
2. Palmer D.J., Makrides M.: Introducing solid foods to preterm infants in developed countries. Ann. Nutr. Metab., 2012; 60 (supl. 2): 31–38
3. Cooke R.J.: Postdischarge nutrition of preterm infants: more questions than answers. (W:) Cooke R.J., Vandenplas Y., Wahn U. (red.): Nutrition support for infants and children at risk. Nestlė Nutr. Workshop Ser. Pediatr. Program, 2007; 59: 213–227