Czy u dzieci leczonych z powodu nowotworów złośliwych należy stosować dodatkowo żywienie enteralne?

Powodem wystąpienia niedożywienia u dziecka z nowotworem złośliwym może być sam proces chorobowy powodujący wiele zaburzeń metabolicznych lub stosowanie agresywnego leczenia przeciwnowotworowego. Może mieć ono związek z niedostateczną podażą pokarmu, zaburzeniami trawienia i wchłaniania oraz zwiększonym zapotrzebowaniem energetycznym organizmu dziecka. Niedożywieniem zagrożone są przede wszystkim dzieci z guzami jamy brzusznej i zaawansowanym procesem nowotworowym (choroba nowotworowa). Stwierdzenie niedoborów żywieniowych w ich przypadku, jak w każdej innej chorobie, wymaga więc wyrównania poprzez żywienie enteralne lub pozajelitowe. Leczenie żywieniowe należy także rozważyć u pacjentów bez objawów niedożywienia, u których przewidywany czas zmniejszonego spożycia pokarmu przekracza 10 dni. Udowodniono, że wprowadzenie leczenia żywieniowego 10–14 dni przed planowanymi operacjami u pacjentów zagrożonych niedożywieniem jest korzystne, nawet jeżeli miałoby to opóźnić wykonanie zabiegu. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Arends J., Bodoky G., Bozzetti F. i wsp.: ESPEN guidelines on enteral nutrition: non-surgical oncology. Clin. Nutr., 2006; 25: 245–259
2. Perek D.: Leczenie żywieniowe w chorobach nowotworowych u dzieci. V Warszawskie Forum Żywieniowe, 2004
3. ESPGHAN Committee on Nutrition. Practical approach to paediatric enteral nutrition: a commnet by the ESPGHAN Committee on Nutrition. J. Pediatr. Gastroenterol. Nutr., 2010; 51: 110–122