Matka dzieci, u których orzeczono niepełnosprawność (stopnie niepełnosprawności orzeka się po 16. rż.), pobiera tylko jedno świadczenie pielęgnacyjne niezależnie od liczby dzieci niepełnosprawnych, ponieważ świadczenie pielęgnacyjne – w przeciwieństwie do zasiłku pielęgnacyjnego – jest przyznawane dla matki (nie dla dziecka!) i ma stanowić rekompensatę z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. W związku z powyższym, ośrodek pomocy społecznej właściwy dla miejsca zamieszkania matki dodatkowo opłaca jej składki społeczne i zdrowotne z tytułu pobierania świadczenia pielęgnacyjnego (dla kobiet wymagany minimalny okres opłacania składek do ubiegania się o świadczenie emerytalne wynosi 20 lat – suma okresu pracy przed urodzeniem dziecka z orzeczoną niepełnosprawnością i okresu opłacania składek przez opiekę społeczną). Co więcej, w celu zapobiegania nadużyciom, rodzic, który rezygnuje z zatrudnienia, dodatkowo składa w opiece społecznej oświadczenie, że nie pobiera już takiego świadczenia (np. z tytułu niepełnosprawności innego członka rodziny lub posiadania dziecka z inną lub – jak w tym przypadku – podobną niepełnosprawnością). (WM) (2013, 2014)
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej