Czy u każdego dziecka, u którego podejrzewa się eozynofilowe zapalenie przełyku, należy wykonać badanie endoskopowe?

Tak, choć nie ma endoskopowych cech patognomonicznych dla eozynofilowego zapalenia przełyku. Zgodnie z aktualnymi (2014) zaleceniami ESPGHAN, badanie endoskopowe jest zalecane u każdego dziecka z podejrzeniem eozynofilowego zapalenia przełyku. Najczęściej stwierdzane zmiany endoskopowe obejmują okrężne pierścienie, podłużne bruzdy, białawe naloty, obrzęk błony śluzowej oraz zwężenie światła przełyku. Do rozpoznania niezbędne jest stwierdzenie zmian histologicznych – nacieku eozynofilowego zdefiniowanego jako obecność co najmniej 15 eozynofilów w polu widzenia. Zalecane jest pobranie co najmniej 3 wycinków z różnych odcinków przełyku. Prawidłowy obraz makroskopowy nie wyklucza eozynofilowego zapalenia przełyku (stąd konieczność oceny mikroskopowej wycinka).

Badanie endoskopowe pomaga w różnicowaniu eozynofilowego zapalenia przełyku i choroby refluksowej przełyku. Dla tej ostatniej charakterystyczne zmiany makroskopowe to nadżerki lub owrzodzenia. Należy także pamiętać, że naciek eozynofilowy w przełyku, który ustępuje pod wpływem leczenia inhibitorami pompy protonowej, wyklucza eozynofilowe zapalenie przełyku.

Piśmiennictwo

1. Papadopoulou A., Koletzko S., Heuschkel R. i wsp.; ESPGHAN Eosinophilic Esophagitis Working Group and the Gastroenterology Committee: Management guidelines of eosinophilic esophagitis in childhood. J. Pediatr. Gastroenterol. Nutr., 2014; 58 (1): 107–118