Leczenie choroby Schönleina i Henocha nadal ma charakter objawowy i zależy od zajęcia narządów i nasilenia objawów. Pacjent z łagodnym zajęciem skóry nie wymaga leczenia, a w leczeniu nasilonych zmian zaleca się GKS.
W przypadku objawów zapalenia stawów stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz przeciwbólowe, a u pacjentów z wyjątkowo ciężkim przebiegiem choroby – GKS.
W leczeniu choroby Schönleina i Henocha z zajęciem przewodu pokarmowego (zwłaszcza z jawnym krwawieniem) stosuje się GKS (prednizon lub jego odpowiednik) w dawce 1 mg/kg mc./24 h przez 2 tygodnie, a następnie stopniowo zmniejsza się dawkę w ciągu 2 tygodni.
W przypadku zajęcia procesem chorobowym nerek manifestującym się utrzymującym się białkomoczem (>0,5–1,0 g/24 h/1,73 m2) zaleca się leczenie inhibitorem enzymu konwertującego lub lekami z grupy antagonistów receptora angiotensyny. W przypadku przetrwałego białkomoczu >1,0 g/24 h/1,73 m2 i GFR 450 ml/min/1,73 m2 po bezskutecznym leczeniu inhibitorem enzymu konwertującego lub lekami z grupy antagonistów receptora angiotensyny zaleca się leczenie GKS przez 6 miesięcy – przez pierwsze 2 miesiące w dawce 0,8-1,0 mg/kg mc./24 h, a następnie w dawkach zmniejszanych co miesiąc o 0,2 mg/kg mc./24 h. W przypadku zapalenia kłębuszków z rozplemem o charakterze półksiężyców z zespołem nefrytycznym i/lub pogarszającą się funkcją nerek zaleca się leki immunosupresyjne: cyklofosfamid, azatioprynę lub cyklosporynę.
Nie zaleca się podawania GKS w celu zapobiegania nefropatii w przebiegu choroby Schönleina i Henocha.
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej