Udowodniono, że doustne leki przeciwhistaminowe nowej generacji są skuteczne w leczeniu różnych postaci ANN, natomiast preparaty do podawania donosowego – tylko postaci sezonowej. W związku z tym sugeruje się, aby podawać leki ogólnie. Ze względu na niepewny efekt terapeutyczny nie zaleca się stosowania preparatów donosowych w leczeniu całorocznego ANN zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. U osób z ANN i towarzyszącymi objawami spojówkowymi podanie preparatu przeciwhistaminowego w postaci kropli do oczu może przynieść dodatkowy efekt terapeutyczny.
Zaletą preparatów miejscowych jest szybki początek działania – można je stosować „na żądanie” – oraz większy wpływ na komponent obrzękowy nieżytu nosa. Podawanie miejscowe jest obarczone minimalnym ryzykiem wystąpienia ogólnoustrojowych objawów niepożądanych i interakcji z innymi lekami. Donosowe formy leków przeciwhistaminowych nie są zalecane w przypadku znacznego obrzęku błony śluzowej, ograniczającego drożność nosa lub współwystępowania wad anatomicznych (skrzywienie przegrody, kolec przegrody, polipy nosa). Kropli do oczu nie należy stosować u osób noszących szkła kontaktowe.
W Polsce do stosowania donosowego zarejestrowano azelastynę (Allergodil po 6. rż.), a w postaci kropli dospojówkowych – azelastynę (Allergodil po 6. rż.), emedastynę (Emadine po 3. rż.) i ketotifen (Zaditen po 3. rż.). (2013, 2014)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej