W leczeniu infekcji GDO u dzieci po wcześniejszym epizodzie ostrego zapalenia krtani wielu lekarzy zaleca profilaktyczne podawanie prednizonu. Często rodzice w obawie przed powtórzeniem ostrego stanu sami podają lek. Czy takie postępowanie jest uzasadnione?

Jest to niesłuszne postępowanie. Wykazano, że GKS (zwłaszcza deksametazon) są skuteczne w leczeniu krupu (podgłośniowego zapalenia krtani). Brakuje natomiast jednoznacznych danych potwierdzających korzystne działanie GKS w leczeniu krupu nawrotowego.

Krup nawrotowy definiowany jest jako co najmniej 2 epizody krupu w sezonie. Badania epidemiologiczne wskazują, że krup nawrotowy występuje u około 5% dzieci do 4. roku życia. Należy sądzić, że u dzieci z nawracającymi zapaleniami krtani poza czynnikiem infekcyjnym występują różne zaburzenia ze strony dróg oddechowych (zwężenie podgłośniowe krtani, ucisk naczyniowy) lub układu pokarmowego (refluks żołądkowo-przełykowy, refluks gardłowy). Czynnikami ryzyka wystąpienia nieprawidłowości w badaniu endoskopowym u chorych na krup nawrotowy są: intubacja, wiek <1. roku życia i wcześniactwo. Jednak u 50–60% dzieci z nawrotowym krupem nie udaje się ustalić przyczyny lub czynników usposabiających do nawrotów choroby.

Według mnie, rodzice zamiast profilaktycznego podawania prednizonu „na własną rękę” powinni:

• pozwolić, aby decyzję o podaniu GKS podjął lekarz (krup łagodny nie wymaga stosowania tego leku), który rozważy stosunek korzyści (modyfikacja przebiegu krupu) do ryzyka wystąpienia działań niepożądanych (możliwych zwłaszcza gdy GKS są podawane w krótkich odstępach czasu i w dużych dawkach)

• skorzystać z konsultacji laryngologa/pulmonologa, który rozważy celowość wykonania badań dodatkowych (w tym badanie fiberoendoskopowe) w celu ustalenia stanów wywołujących krup nawrotowy. U niektórych pacjentów z rozpoznanymi czynnikami ryzyka można zastosować leczenie przyczynowe (z operacyjnym włącznie). Czynniki ryzyka nawrotów choroby stwierdza się tylko u około 10% dzieci z krupem nawrotowym, jednak to właśnie ta grupa chorych najczęściej otrzymuje prednizon w powtarzanych dawkach i jest najbardziej narażana na skutki uboczne terapii. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Kwong K., Hoa M., Coticchia J.: Recurrent croup presentation, diagnosis, and management. Am. J. Otolaryngol., 2007; 28: 401–407
2. Hoa M., Kingsley E., Coticchia J.: Correlating the clinical course of recurrent croup with endoscopic findings: a retrospective observational study. Ann. Otol. Rhinol. Laryngol., 2008; 117: 464–469
3. Jabbour N., Parker N., Finkelstein M. i wsp.: Incidence of operative endoscopy findings in recurrent croup. Otolaryngol. Head Neck Surg., 2011; 144: 596–601
4. Wall S., Wat D., Spiller O. i wsp.: The viral aetiology of croup and recurrent croup. Arch. Dis. Child., 2009; 94: 359–360