Jak leczyć upośledzenie węchu utrzymujące się od kilku miesięcy, które wystąpiło po ostrym zapaleniu zatok oraz błony śluzowej nosa i gardła?

Upośledzenie węchu może wynikać z przebytej ostrej infekcji wirusowej. Duże znaczenie ma też utrzymujące się upośledzenie drożności nosa w przewodzie nosowym górnym i środkowym oraz obecność patologicznej wydzieliny pokrywającej nabłonek węchowy związane z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa i ZZP. Zaburzenia węchu mogą być także wczesnym objawem wielu poważnych chorób, na przykład guza w obrębie nosa lub nosogardła, guza mózgu okolicy czołowej, choroby Parkinsona, choroby Alzheimera, stwardnienia rozsianego. Zawsze należy zebrać dokładny wywiad dotyczący przyjmowanych leków, ponieważ upośledzenie węchu jest częstym działaniem niepożądanym wielu leków (np. β-blokery, leki przeciwtarczycowe, blokery kanału wapniowego). Ważne jest także wykluczenie urazu jako możliwej przyczyny dolegliwości. Pacjentowi należy zlecić badanie wziernikowe nosa i nosogardła. Można też przeprowadzić diagnostykę węchu.

W leczeniu stosuje się GKS donosowe (przy ich podawaniu najlepiej przygiąć głowę ku przodowi, aby w ten sposób ułatwić penetrację leku do okolicy węchowej) przez 6–8 tygodni. Można rozważyć podanie GKS doustnych (np. prednizolon w dawkach malejących od 40 mg do 5 mg) przez 3 tygodnie. Długotrwałe leczenie doustne nie jest zalecane. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Doty R.L., Bromley S.M.: Abnormalities of smell. W: Gleeson M. (red.): Scott-Brown’s otorhinolaryngology, head neck surgery. 7th ed., Hodder Arnold an Hachette UK Company, 2008: 1660–1676