Czy możliwe jest leczenie zachowawcze przerostu trzeciego migdałka i migdałków podniebiennych („obkurczanie” za pomocą np. leku Lymphomyosot, glikokortykosteroidów donosowych, proszków z efedryną lub innych preparatów)?

01-01-2014
dr hab. n. med. Bożena Skotnicka
Klinika Otolaryngologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku

Przerost migdałka gardłowego jest fizjologiczną reakcją na długotrwałą stymulację antygenową. Największe wymiary w stosunku do wymiarów nosogardła osiąga on u dzieci w wieku 4,6–7 lat, dlatego w tym przedziale wiekowym objawy spowodowane przerostem migdałka są najbardziej nasilone. Po ukończeniu 7. roku życia i powiększaniu się przestrzeni nosogardła, które następuje w efekcie wzrostu kości twarzoczaszki, objawy obturacji spowodowanej przerośniętym migdałkiem gardłowym stopniowo ustępują. Nieznacznie nasilone dolegliwości nie wymagają leczenia.

W przypadku nasilonych objawów przerostu migdałka gardłowego i chorób z nim związanych konieczna jest adenoidektomia. W pozostałych przypadkach o średnim nasileniu podejmuje się próby terapii zachowawczej z zastosowaniem GKS donosowych jako alternatywy dla leczenia chirurgicznego. W badaniach oceniono efekt ich stosowania w przypadku przerostu migdałka gardłowego średniego i dużego stopnia (mometazon, beklometazon, flunizolid) oraz zespołu bezdechów sennych o średnim nasileniu (flutikazon, budezonid); uzyskano poprawę drożności nosa, zmniejszenie rozmiarów migdałka (ocena fiberoskopowa lub radiologiczna) oraz złagodzenie obturacyjnych bezdechów. Leczenie stosowano najczęściej przez 4–8 tygodni. Mimo dobrych wyników w krótkiej obserwacji, przed zleceniem rutynowego stosowania GKS u dzieci z przerostem migdałka gardłowego, należy koniecznie określić optymalny czas leczenia, trwałość wyników leczenia w długim okresie obserwacji (wydaje się, że aby utrzymać te wyniki leczenie należy stosować przewlekle, być może w mniejszych dawkach), minimalną dawkę skuteczną oraz bezpieczeństwo ich długotrwałego stosowania.

Brakuje danych dotyczących skuteczności pseudoefedryny stosowanej w leczeniu nieżytu nosa o różnej etiologii w monoterapii lub w preparatach skojarzonych (>12. rż.) na przerost migdałka gardłowego.

Lymphomyosot jest lekiem homeopatycznym, stosowanym w ramach medycyny alternatywnej. Nie ma wiarygodnych danych potwierdzających jego skuteczność. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

  1. Chadha N.K., Zhang L., Mendosa-Sassi R.A., Cesar J.A.: Using nasal steroids to treat nasal obstruction caused by adenoid hypertrophy: does it work? Otolaryngol. Head Neck Surg., 2009; 140: 139–147
  2. Kheirandish-Gozal L., Gozal D.: Intranasal budesonide treatment for children with mild obstructive sleep apnea syndrome. Pediatrics, 2008; 122: e149–155
  3. Kuhle S., Urschitz M.S.: Anti-inflammatory medications for obstructive sleep apnea in children. Cochrane Database Syst. Rev., 2011; (1): CD007074

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Placówki

Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.

Doradca medyczny

Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej