Przerost migdałka gardłowego, obecnego w obrębie nosogardła już po urodzeniu, może występować także w najmłodszej grupie wiekowej, chociaż najczęściej rozpoznaje się go u dzieci w wieku 3–7 lat. Zwykle jest to związane z przerostem tkanki limfatycznej w wyniku częstych infekcyjnych zapaleń górnych dróg oddechowych. Innym czynnikiem stymulującym może być wysoki refluks żołądkowo-przełykowy (refluks stwierdza się u >40% dzieci z przerostem migdałka gardłowego).
W diagnostyce różnicowej długotrwałego upośledzenia drożności nosa u dziecka bez chorób ogólnoustrojowych (mukowiscydoza, zespoły zaburzeń ruchomości rzęsek), u którego nie stwierdzono istotnych zaburzeń drożności nosa bezpośrednio po urodzeniu (zarośnięcie nozdrzy tylnych), poza przerostem migdałka gardłowego należy także rozważyć występowanie wad wrodzonych linii środkowej nosa, w tym przepukliny oponowej lub oponowo-mózgowej.
W celu ustalenia czynnika upośledzającego oddychanie przez nos, a także będącego przyczyną oddychania przez usta, chrapania i zaburzeń snu, należy wykonać badanie endoskopowe nosa i nosogardła z użyciem giętkiego fiberoskopu. Jest to badanie bezpieczne, nie wymaga sedacji, można je wykonać u dziecka w każdym wieku, także w warunkach ambulatoryjnych. (2013, 2014)
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej