Gromadzenie się retencji w kryptach migdałków dotyczy dużej grupy pacjentów. Każdy migdałek podniebienny posiada 10–20 krypt pokrytych nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. Zagłębienia te stanowią dobre środowisko do rozwoju bakterii beztlenowych tworzących biofilmy. Złogi te nazywane są czasami kamieniami migdałkowymi. Powstają w związku z zaburzonym usuwaniem z krypt migdałkowych złuszczonego nabłonka, martwych bakterii i komórek zapalnych, resztek pokarmowych oraz związków chemicznych, takich jak sole wapnia, azotany, siarczany, związki żelaza, magnezu i potasu. Niektórzy autorzy porównują kamienie migdałkowe do kamienia nazębnego z koloniami bakterii w formie biofilmów, produkującymi m.in. siarkowodór, który jest przyczyną nieprzyjemnego zapachu z ust. Pacjenci skarżą się na brak poprawy po zastosowaniu miejscowych środków odkażających, a także na uczucie ciała obcego w gardle, odruchowy kaszel, a nawet okresowe dławienie się.
Dobrze uwapnione złogi migdałkowe mogą być wykrywane przypadkowo w badaniach radiologicznych, takich jak tomografia komputerowa czy zdjęcie panoramiczne zębów. Przy braku poprawy w leczeniu zachowawczym polegającym głównie na regularnym usuwaniu złogów, pacjentom proponuje się radykalne rozwiązanie, polegające na całkowitym usunięciu migdałków. W niektórych ośrodkach stosuje się alternatywnie izolowane operacje krypt migdałkowych przy użyciu lasera w celu poszerzenia i spłycenia tych struktur, a tym samym ograniczenia ponownego gromadzenia się złogów.
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej