Jak ustalać podstawowe zapotrzebowanie na insulinę w ramach czynnościowej intensywnej insulinoterapii w cukrzycy typu 1?

Na całkowite zapotrzebowanie dobowe składają się dawki insuliny doposiłkowej oraz insulina bazowa, czyli podstawowa. Dobowe zapotrzebowanie na insulinę zależy od wieku pacjenta, aktywności fizycznej, inaczej kształtuje się w sytuacjach szczególnych (np. stres, choroba itp.). Podczas fazy częściowej remisji po rozpoznaniu cukrzycy typu 1 dawka insuliny wynosi <0,5 j./kg mc./24 h. Przed okresem pokwitania wynosi około 0,6 -1,0 j./kg mc., a podczas pokwitania może dojść nawet do 1,5 j./kg mc./24 h. W metodzie intensywnej funkcjonalnej insulinoterapii dawka bazowa wynosi 20–40% dawki dobowej. Jako insuliny bazowe przy wielokrotnych wstrzyknięciach stosuje się insulinę NPH (o pośrednim czasie działania, 2 razy/24 h, np. rano i wieczorem przy zastosowaniu analogów szybko działających doposiłkowo) lub analogii długo działające (detemir, glargina). Glarginę stosujemy raz na dobę, jeśli natomiast jej dawka jest bardzo duża, to można ją rozdzielić. Natomiast detemir w intensywnej funkcjonalnej insulinoterapii z analogiem szybkodziałającym podajemy dwa razy na dobę. W osobistej pompie insulinowej stosuje się tylko jeden rodzaj insuliny zarówno jako dawka bazowa, jak i w bolusach. Jest to analog szybko działający lub rzadziej insulina krótko działająca. Bazę w pompie ustawia się w przepływie podstawowym jako liczba jednostek na godzinę przez 24 godziny. Profil bazy zależy od wieku, na przykład u młodzieży największe zapotrzebowanie jest w godzinach wczesnorannych (3:00–8:00 rano), a u małych dzieci najmniejsze zapotrzebowanie obserwuje się w godzinach od 24:00 do 4:00 rano. Dopasowanie bazy jest czasami bardzo indywidualne i zależy od stylu życia pacjenta. (2015)

Piśmiennictwo

1. Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2015. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Diabetologia Kliniczna, 2015; 4 (supl. A)
2. Rozpoznawanie i leczenie cukrzycy u dzieci i młodzieży. Aktualne (2009) wytyczne International Society for Pediatric and Adolescent Diabetes (ISPAD). Medycyna Praktyczna Wydanie Specjalne 4/2010
3. ISPAD Clinical Practice Consensus Guidelines 2014. Pediatric Diabetes, 2014; 15 (supl. 20)
4. Thurm U., Gehr B.: Osobiste pompy insulinowe i ciągłe monitorowanie glikemii. Termedia, 2014