Jakie są wskazania do podania albuminy w zespole nerczycowym?

Podawanie albuminy w zespole nerczycowym jest zasadniczo przeciwwskazane, ponieważ w czasie rzutu choroby podana dożylnie albumina jest praktycznie natychmiast wydalana przez nerki, a to może nasilać procesy prowadzące do włóknienia tkanki śródmiąższowej nerek. Jednak w niektórych sytuacjach klinicznych korzyści z podania albumin przewyższają szkody, jakie się z tym wiążą; należą do nich m.in.: bardzo ciężki rzut zespołu nerczycowego z bardzo małym stężeniem albumin (<15 g/l); znacznie nasilone obrzęki i przesięki do ważnych życiowo jam ciała (jama opłucnej, worek osierdziowy); hipowolemia wewnątrznaczyniowa prowadząca do przednerkowego ostrego uszkodzenia nerek (wg skali pRIFLE: zarówno w zakresie kryteriów narastania parametrów nerkowych [stężenie kreatyniny w surowicy], jak i zmniejszenia się diurezy godzinowej).

W powyższych sytuacjach w przypadku braku powodzenia w redukcji obrzęków i przesięków z użyciem samych diuretyków – można sięgnąć po roztwór albuminy, która poprzez przejściowe zwiększenie wewnątrznaczyniowego ciśnienia onkotycznego wpływa na zwiększenie wypełnienia łożyska naczyniowego i poprawia warunki hemodynamiczne nerek.

Zazwyczaj stosuje się 20% roztwór albuminy w dawce 0,5–2 g/kg mc./dobę (zazwyczaj 1 g, tj. 5 ml/kg mc./dobę). Po zakończeniu infuzji dożylnej albuminy w celu maksymalizacji efektu forsowania diurezy oraz redukcji obrzęków i przesięków często podaje się dożylnie furosemid w dawce 1–3 mg/kg mc. (2015)

Piśmiennictwo

1. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej (PTNFD) dotyczące postępowania z dzieckiem z zespołem nerczycowym. Zalecenia zostały opracowane przez grupę ekspertów powołaną przez PTNFD. Forum Nefrol., 2015; 8 (4): 238–256
2. Cadnapaphornchai M.A., Tkachenko O., Shehekochikhin D., Schrier R.W.: The nephrotic syndrome: pathogenesis and treatment of edema formation and secondary complications. Pediatr. Nephrol., 2014; 29: 1159–1167