Jaka ilość białka w moczu jest dopuszczalna w przypadku zakażenia układu moczowego u dziecka?

W przypadku poważnego, nasilonego stanu zapalnego dróg moczowych w badaniu ogólnym moczu u dziecka można stwierdzić obecność białka. Białko to pochodzi najczęściej z bakterii, leukocytów czy erytrocytów oraz nabłonka dróg moczowych, czyli nie jest pochodzenia kłębuszkowego. Niekiedy też białko pojawia się przy masywnym krwotocznym zapaleniu pęcherza. W gorączkowym zakażeniu układu moczowego (ZUM) – ale także w przypadku gorączki z innych przyczyn – występuje białkomocz pochodzenia cewkowego1. Najczęściej wartość białkomoczu współistniejącego z ZUM nie przekracza kilku gramów na litr, ale nie ustalono żadnej górnej granicy normy. Typowe jest szybkie ustępowanie tego rodzaju białkomoczu po włączeniu leczenia w ciągu doby czy paru dni. Zazwyczaj białkomocz pochodzący z dróg moczowych nie wywołuje zmniejszenia stężenia białka całkowitego we krwi. Jednakże obecność białkomoczu może wskazywać na zaawansowany proces zapalny w drogach moczowych. Ustalenie etiologii białkomoczu umożliwiają: ustąpienie białkomoczu, inne nieprawidłowości w badaniu ogólnym moczu oraz obraz kliniczny. Zawsze należy najpierw wyleczyć stan zapalny dróg moczowych, a dopiero w przypadku utrzymywania się białkomoczu (pomimo wyleczenia infekcji) poszerzyć diagnostykę i poszukiwać innych jego przyczyn.

W bardzo ciekawej metaanalizie oceniono zależność występowania białkomoczu i mikroalbuminurii w objawowych i bezobjawowych ZUM u dzieci i dorosłych. Autorzy tej pracy wnioskują, że nie ma zależności pomiędzy bezobjawowym ZUM a występowaniem białkomoczu. W trakcie gorączkowych ZUM występuje typowo białkomocz cewkowy; w objawowych ZUM może występować białkomocz, ale jego etiologia nie jest jasno określona1.

Piśmiennictwo

1. Carter J.L., Tomson C.R., Stevens P.E., Lamb E.J.: Does urinary tract infection cause proteinuria or microalbuminuria? A systematic review. Nephrol. Dial. Transplant., 2006; 21, 3031–3037