Jak interpretować wynik badania ogólnego moczu „białko w moczu – opalizacja”?

Ocena białkomoczu należy do podstawowych badań czynności nerek. W warunkach fizjologii za górną granicę normy wydalania białka z moczem u dzieci <6. miesiąca życia przyjmuje się wartość ≤240 mg/m2 pc./24 h, natomiast u dzieci starszych ≤150 mg/m2 pc./24 h.

Istnieje kilka metod laboratoryjnych wykrywania białka w moczu:

• paskowa,

• turbidymetryczna,

• ilościowa.

Do oceny białkomoczu w warunkach przesiewowych i domowych najczęściej wykorzystuje się testy paskowe. Za ich pomocą na podstawie zmiany koloru paska można półilościowo ocenić wartość białkomoczu. Testy paskowe wykrywają jednak tylko albuminy. Szacunkowe wyniki testu paskowego przedstawiają się następująco: ślad = 15 mg%; 1+ = 30 mg%; 2+ = 100 mg%; 3+ = 300 mg%; 4+ = 2000 mg%.

Do stosowanych dawniej, a aktualnie już rzadko wykorzystywanych w praktyce półilościowych metod turbidymetrycznych oceny białkomoczu zalicza się: test cieplnej koagulacji białek oraz test precypitacji z kwasem sulfosalicylowym (SSA), w którym ocenia się stopień zmętnienia moczu po dodaniu 2,5 ml supernatantu moczu do 7,5 ml 3% SSA. Półilościowa ocena przedstawia się następująco: 0 mg% białka = próbka przejrzysta; do 10 mg% = opalescencja; 15–30 mg% = można przeczytać tekst przez próbkę; 40–100 mg% = można odczytać jedynie czarne linie przez próbkę; 150–400 mg% = czarne linie są niewidoczne przez próbkę; >500 mg% = obecność kłaczków w próbce moczu.

Współcześnie ilościowa (i jedyna miarodajna) ocena białkomoczu w porcji moczu powinna opierać się na ocenie stosunku białka do kreatyniny (wskaźnik UP/UCr), co eliminuje zafałszowanie wyniku zbyt dużym lub zbyt małym rozcieńczeniem moczu. Za górną granicę normy u dzieci <2. roku życia przyjmuje się wartość <0,5 mg białka/mg kreatyniny, natomiast u dzieci starszych <0,2 mg białka/mg kreatyniny.

Piśmiennictwo

1. Litwin M., Prokurat S.: Diagnostyka chorób nerek. (W:) Grenda R., Litwin M. (red.): Nefrologia dziecięca w praktyce (od A do Z). Kraków, Medycyna Praktyczna, 2021: 23–36
2. Phadke K., Goodyer P., Bitzan M. (red.): Evaluation of renal disease. (W:) Manual of Pediatric Nephrology. Springer, 2014: 1–64
3. Walker K., Hall W.D., Hurst J.W. (red.): Clinical methods: the history, physical, and laboratory examinations. Boston, Butterworths, 1990