Jakie zaburzenia miesiączkowania występują w chorobach tarczycy?

Prawidłowa czynność tarczycy jest niezbędna do utrzymania funkcji reprodukcyjnych. Zarówno nadczynność, jak i niedoczynność tarczycy zaburzają klirens metaboliczny i obwodową konwersję steroidów, prowadząc do przewlekłego braku owulacji, nieregularnych miesiączek i krwawień acyklicznych. Dodatkowo u chorych z niedoczynnością tarczycy wskutek indukowanego przez TRH zwiększonego wydzielania prolaktyny dochodzi do zablokowania wydzielania gonadotropin i wtórnego braku miesiączki. Niedoczynność tarczycy, w zależności od stopnia niedomogi, może być przyczyną przedwczesnego pokwitania (dysfunkcja głęboka) lub – częściej – opóźnionego pokwitania (niedoczynność umiarkowana). Nadczynność tarczycy wiąże się z trudnymi do przewidzenia zaburzeniami miesiączkowania – od wtórnego braku miesiączki, przez nieregularne, rzadkie krwawienia miesiączkowe po regularne cykle płciowe u niektórych chorych. Prawidłowe leczenie choroby tarczycy i osiągnięcie stanu eutyreozy normalizuje też cykl płciowy. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Kakuno Y., Amino N., Kanoh M. i wsp.: Menstrual disturbances in various thyroid diseases. Endocr. J., 2010; 57 (12): 1017–1022
2. Radaideh A.M., Nusier M., El-Akowi Z. i wsp.: Precocious Huberty with congenital hypthyroidism. Neuro. Endocrinol. Lett., 2005; 26 (3): 253–256