Jakie są kryteria rozpoznania zespołu wielotorbielowatych jajników?

Kryteria Rotterdamskie zespołu PCO obejmują:

• oligoowulację lub brak owulacji

• kliniczne objawy hiperandrogenizmu lub hiperandrogenemię

• obraz wielotorbielowatych jajników (co najmniej 12 pęcherzyków śr. 2–9 mm, objętość jajnika >10 ml) w badaniu USG.

Rozpoznanie zespołu PCO można ustalić już po spełnieniu dwóch spośród trzech wymienionych kryteriów głównych. Rozpoznanie zespołu PCO wymaga wykluczenia innych przyczyn hiperandrogenizmu (hormonalnie czynne guzy, niedoczynność tarczycy, hiperprolaktynemia, wrodzony przerost nadnerczy, zespół Cushinga, akromegalia). Mimo że przyczyna zespołu PCO jest nieznana, związek z insulinoopornością nie budzi wątpliwości. W leczeniu objawowym PCO stosuje się dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne, które blokują zwiększone wydzielanie androgenów przez jajniki, jednocześnie wpływając na metabolizm węglowodanów. Potwierdzono też niewielki wpływ na metabolizm węglowodanów preparatów antykoncepcyjnych zawierających małe dawki hormonów. Zmiany stężenia insuliny i glukozy obserwowane podczas przyjmowania tabletek zawierających <50 µg etynyloestradiolu są minimalne i nie mają znaczenia klinicznego, a ich stosowanie nie indukuje PCO. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Johnstone E.B., Rosen M.P., Neru R. i wsp.: The polycystic ovary post-Rotterdam: a common, age-dependent finding in ovulatory women without metabolic significance. J. Clin. Endocrinol. Metab., 2010; 95 (11): 4965–4972
2. Azziz R.: The hyperandrogenic-insulin-resistant acanthosis nigricans syndrome: therapeutic response. Fertil. Steril., 1994; 61: 570