Coraz więcej małych dzieci (w tym niemowląt) ma kamicę nerkową. W jaki sposób przeprowadzić tzw. uderzenia wodne? Jak postępować bezpośrednio po wydaleniu złogów?

Leczenie kamicy nerkowej polega na zwiększeniu spożycia płynów o małej zawartości minerałów, ograniczeniu w diecie produktów litogennych oraz przyjmowaniu leków regulujących wydalanie z moczem promotorów i/lub inhibitorów krystalizacji. Zwiększenie objętości przyjmowanych płynów dotyczy każdego pacjenta z kamicą moczową. Zaleca się, aby u dzieci w wieku szkolnym i młodzieży objętość dobowej zbiórki moczu wynosiła około 2–3 litry, co można osiągnąć poprzez zwiększenie doustnego spożycia płynów (rozłożonego regularnie w ciągu doby). U małych dzieci objętość spożywanych płynów jest odpowiednio mniejsza, dostosowana do wieku i masy ciała dziecka. U niemowląt zalecamy pojenie przegotowaną wodą między posiłkami.

Natomiast u chorych z kolką nerkową początkowo stosuje się wielogodzinne nawadnianie dożylne (roztwór 5% glukozy z 0,9% NaCl, płyn wieloelektrolitowy), następnie – w zależności od stanu pacjenta – nawadnianie doustnie. Podczas nawadniania należy dokładnie zapisywać objętość przyjętych płynów i wielkość diurezy oraz wykonywać kontrolne USG jamy brzusznej w celu określenia położenia złogu w układzie moczowym. Farmakoterapia obejmuje stosowanie leków przeciwbólowych i rozkurczowych. U dzieci, już po pierwszym incydencie kamicy moczowej, wskazana jest też diagnostyka w kierunku chorób metabolicznych, które mogą predysponować do tworzenia się złogów w układzie moczowym. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Borghi L., Meschi T., Schianchi T. i wsp.: Urine Volume: stone risk factor and preventive measure. Nephron, 1999; 81 (supl. 1): 31–37
2. Gűven A.G., Koyun M., Baysal Y.E. i wsp.: Urolithiasis in the first year of life. Pediatr. Nephrol., 2010; 25: 129–134
3. Stapleton F.B.: Clinical approach to children with urolithiasis. Sem. Nephrol., 1996; 16 (5): 389–397