Odpowiedziała
dr hab. n. med. Ewa Cichocka-Jarosz, prof. nadzw.
Oddział Pulmonologii, Alergologii i Dermatologii Kliniki Chorób Dzieci, Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
W każdym przypadku osutki ze świądem należy się zastanowić, czy podanie leku przeciwhistaminowego jest uzasadnione, ponieważ leki te są skuteczne w leczeniu pokrzywki i schemat leczenia ustalono właśnie dla tego wskazania.
Nie ma zaleceń dotyczących dawkowania oraz czasu stosowania leków przeciwhistaminowych w innych swędzących osutkach. Nie udowodniono również ich skuteczności w innych zmianach skórnych niż pokrzywka. Jeżeli lekarz decyduje się zastosować leczenie objawowe, powinien się przede wszystkim kierować bezpieczeństwem pacjenta.
W leczeniu ostrej pokrzywki nie ma ścisłych zaleceń dotyczących czasu, po upływie którego należy zwiększyć dawkę leku, dlatego taką decyzję należy podejmować w każdym przypadku indywidualnie.
Ze względu na duży margines bezpieczeństwa w przypadku nieskuteczności standardowej dawki zaleca się jej 2-krotne zwiększenie (w pokrzywce przewlekłej zaleca się nawet 4-krotne zwiększenie dawki niesedatywnego leku przeciwhistaminowego drugiej generacji). Uważam, że dawkę leku można zwiększyć nawet 1–3 dni po wystąpieniu objawów, jeżeli podstawowa dawka jest nieskuteczna. U większości pacjentów ze wszystkich grup wiekowych takie postępowanie jest skuteczne. Nie ma także ścisłych zaleceń dotyczących czasu stosowania podwójnej dawki. Leczenie ostrej pokrzywki z reguły kontynuuje się przez 1–2 tygodni, natomiast leczenie pokrzywki przewlekłej dużą dawką niesedatywnego leku przeciwhistaminowego drugiej generacji może trwać kilka miesięcy lub lat.
Piśmiennictwo:
1. Zuberbier T. Aberer W., Asero R. i wsp.: The EAACI/GA2LEN/EDF/WAO guideline for the definition, classification, diagnosis and management of urticaria. Allergy, 2018; 73 (7): 1393–14142. Guillén-Aguinaga S., Jáuregui Presa I., Aguinaga-Ontoso E. i wsp.: Updosing nonsedating antihistamines in patients with chronic spontaneous urticaria: a systematic review and meta-analysis. Br. J. Dermatol., 2016; 175 (6): 1153–1165