Wprowadzenie
Z okazji jubileuszu 10-lecia "Medycyny Praktycznej – Pediatrii" Redakcja postawiła przede mną trudne zadanie napisania o praktykowaniu medycyny w duchu evidence based medicine (EBM) i związaną z tym ewolucję jaką można zaobserwować w polskiej pediatrii w ostatniej dekadzie. Zgodnie z życzeniem Redakcji spróbuję podsumować doświadczenia i obserwacje dotyczące nie tyle całej pediatrii, co "własnego podwórka." Przedstawię również przemyślenia na temat trudności w praktykowaniu EBM, które często nie dotyczą samej filozofii EBM, ale są po prostu integralnie związane z praktykowaniem medycyny. Moje obserwacje będą oczywiście wyłącznie opisem przypadku, a co najwyżej serii przypadków. Wszyscy praktykujący w duchu EBM wiedzą oczywiście, że w hierarchii wiarygodności i przydatności w praktyce opisy pojedynczych przypadków lub ich serii zajmują najniższe miejsce i obarczone są dużym ryzykiem błędu![1] Jak jednak wskazuje historia artykułu przedstawiającego serię przypadków mężczyzn chorych na zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jiroveci (dawniej P. carinii), opublikowanego w 1981 roku w prestiżowym czasopiśmie "The New England Journal of Medicine" (pierwszy opis chorych na AIDS),[2] opis serii przypadków może dać impuls do szerszego zainteresowania się problemem, prowadząc w efekcie do przełomu w medycynie.