W artykule wyjaśniono jak odróżnić rytm zatokowy od częstoskurczu nadkomorowego, omówiono zasady oceny częstoskurczu na elektrokardiogramie, przedstawiono cechy elektrokardiograficzne tachykardii zatokowej, częstoskurczu przedsionkowo-komorowego w zespole preekscytacji, nawrotnego częstoskurczu z węzła przedsionkowo-komorowego, ogniskowego częstoskurczu przedsionkowego, trzepotania i migotania przedsionków oraz ektopicznego częstoskurczu węzłowego.
W artykule wyjaśniono jak odróżnić patologiczne rytmy pozazatokowe od fizjologicznych, przedstawiono cechy elektrokardiograficzne i przyczyny dysfunkcji węzła zatokowego, nadkomorowych pobudzeń przedwczesnych i zastępczych oraz pomocny w różnicowaniu pobudzeń przedwczesnych algorytm.
W artykule przedstawiono typowe cechy fizjologicznego rytmu zatokowego, w tym jego cykliczną niemiarowość zgodną z czynnością oddechową, jak również cechy pozwalające na rozróżnienie fizjologicznych i patologicznych rytmów pozazatokowych.
W artykule omówiono kryteria rozpoznania przerostu lewej komory i lewego przedsionka oraz przerostu obu komór i obu przedsionków u dzieci i zilustrowano je przykładowymi elektrokardiogramami. Podano prawidłowe wartości(98. centyl) amplitudy załamków R, S i Q u dzieci w różnym wieku.
W artykule przedstawiono elektrokardiograficzne kryteria diagnostyczne przerostu prawego przedsionka i prawej komory, zwracając przy tym uwagę na ograniczoną wartość EKG w rozpoznawaniu tych zaburzeń. W tabelach podano wartości parametrów świadczących o przeroście u dzieci w różnym wieku.
W artykule przedstawiono na przykładach, jak krok po kroku opisywać EKG. Zwrócono uwagę na źródła najczęstszych błędów. Postępowanie zgodnie z zaproponowanym algorytmem znacznie ułatwia systematyczną ocenę wyniku i pozwala uniknąć wielu pomyłek.
W artykule opisano, jak zmienia się prawidłowy EKG w zależności od wieku dziecka. Na przykładach przedstawiono wygląd EKG u noworodków, niemowląt i małych dzieci, podkreślając odrębności.
Niniejszy artykuł stanowi kolejny odcinek kursu EKG poświęcony zapisom elektrokardiograficznym w obecności dodatkowych szlaków przedsionkowo-komorowych.
W artykule opisano zasady oceny morfologicznej EKG - sposoby identyfikacji załamków, ocenę czasu trwania (odstępów czasowych) poszczególnych załamków oraz łączących je odcinków, a także woltażu i osi załamków. Opisano wygląd EKG u starszych dzieci oraz przedstawiono w tabelach prawidłowe wartości poszczególnych parametrów EKG u dzieci w różnym wieku.
Badanie elektrokardiograficzne (EKG) jest obowiązkowym elementem diagnostyki kardiologicznej u dzieci. Można je również wykorzystywać w diagnostyce wielu innych problemów klinicznych, wykraczających daleko poza obszar kardiologii, dlatego jest zlecane nie tylko przez kardiologów, ale również przez pediatrów zajmujących się innymi dziedzinami.
W niniejszym odcinku cyklu omówiono rolę badania EKG na przykładzie dziecka przyjętego do szpitala po epizodzie omdlenia.
W tym konkretnym przypadku, a także u wszystkich pacjentów z podobnymi zaburzeniami, badania EKG nie można zastąpić żadnym innym. Decyduje ono bowiem o rozpoznaniu i służy właściwemu monitorowaniu leczenia.
W tym odcinku omówiono zmiany elektrokardiogramu, które nie powinny się znaleźć w zapisie EKG nawet u sportowca.
Znaczenie badania EKG w ocenie stanu zdrowia dziecka uprawiającego sport jest bezdyskusyjne. Wykonanie tego badania i jego ocena jest niezbędne przed dopuszczeniem sportowca do treningów.
W niniejszym odcinku cyklu omówiono problemy, jakie mogą wystąpić w opiece nad dzieckiem z zespołem Downa i ubytkiem przegrody międzykomorowej serca (ventricular septal defect – VSD).
Przypadek ten ilustruje problemy, jakie mogą wystąpić u dziecka z implantowanym stymulatorem serca.
W niniejszym artykule opisano schemat postępowania u dziecka z przyspieszoną i niemiarową czynnością serca.
U dziecka urodzonego o czasie siłami natury, z niepowikłanej ciąży, na podstawie obrazu klinicznego rozpoznano wrodzone zapalenie płuc.