Bylica piołun – właściwości, działanie, zastosowanie

Bylica piołun to roślina szeroko rozpowszechniona na całym świecie. Zawiera ona szereg substancji biologicznie czynnych, dzięki którym może być stosowana w celu pobudzenia apetytu i łagodzenia lekkich dolegliwości trawiennych. Istnieją pewne przeciwwskazania oraz grupy osób które nie powinny stosować piołunu.

Bylica piołun – właściwości

Bylica piołun, powszechnie znana jako psia ruta, absynt lub wermut, to bylina należąca do rodziny astrowatych. Jest to roślina wieloletnia, która rośnie niemal w całej Europie, w zachodniej Azji, północnej Afryce oraz w Ameryce północnej.

Piołun charakteryzuje się gorzkim smakiem za który odpowiada m.in. związek zwany absyntyną. Z innych substancji w piołunie występują także flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne i olejki eteryczne (tujon i tujol).

W badaniach wykazano, że piołun ma właściwości antyoksydacyjne, przeciwgrzybicze, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwnowotworowe, hepatoprotekcyjne oraz neuroprotekcyjne. Niestety, zaobserwowano je w większości w oparciu o badania na modelu zwierzęcym i liniach komórkowych.

W jakich wskazaniach można stosować piołun?

Zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego, ziele piołunu tradycyjnie stosuje się:

• w okresowej utracie apetytu oraz
• w łagodnych niestrawnościach/dolegliwościach żołądkowo-jelitowych.

Ziele piołunu klasyfikuje się jako tradycyjny roślinny produkt leczniczy do stosowania w określonych (powyższych) wskazaniach, wynikających wyłącznie z jego długotrwałego stosowania.

Jak wygląda piołun (bylica piołun)

Roślinę tę charakteryzują szarozielone listki z drobnymi włoskami. Z kolei kwiaty piołunu, o barwie żółtej, zebrane są w kuliste koszyczki i tworzą rozłożystą wiechę.

Fot. istockphoto.com

Jak stosować piołun na pasożyty?

W sprzedaży można znaleźć mieszanki ziół oraz suplementy diety o potencjalnym działaniu przeciwpasożytniczym, które zawierają w swoim składzie ziele piołunu. Niestety rzeczywista skuteczność i bezpieczeństwo działania tych produktów w kontekście leczenia chorób pasożytniczych nie została nigdy potwierdzona dobrze zaplanowanymi badaniami klinicznymi.

Czy piołun to trucizna? Na co szkodzi piołun?

Olejek eteryczny znajdujący się w piołunie zawiera związek chemiczny zwany tujonem. Jego nadmierne spożycie może prowadzić do uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego lub do zaburzeń czynności układu pokarmowego. W związku z tym zalecana jest duża ostrożność w przypadku przyjmowania ziela piołunu – zwraca się uwagę, aby bezwzględnie przestrzegać dawkowania produktów zawierających ziele lub wyciąg z ziela piołunu.

Preparaty te nie są zalecane także u osób uczulonych na rośliny z rodziny astrowatych oraz osób z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy czy hemoroidami.

Co ważne, nie zaleca się stosowania ziela piołunu przez osoby poniżej 18. roku życia oraz przez kobiety w ciąży i karmiące piersią.

Ile razy dziennie można pić piołun?

W przypadku okresowej utraty apetytu lub łagodnych niestrawnościach/dolegliwościach żołądkowo-jelitowych zaleca się zalanie 1 g ziela piołunu 150 ml wrzącej wody i pozostawienie pod przykryciem przez 10 minut. Tak przygotowany napar należy odcedzić a następnie przyjmować na 30 minut przed posiłkiem, 2–3 razy dziennie (wymaga to zawsze przygotowania świeżego naparu).

Podkreśla się także, że czas stosowania naparów z ziela piołunu w powyższych wskazaniach nie powinien być dłuższy niż 2 tygodnie. Jeżeli objawy utrzymują się, należy się skonsultować z lekarzem lub farmaceutą.