×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Pigwa - wartość odżywcza i właściwości

dr n. med. Dominika Wnęk, dietetyk

Pigwa pospolita to roślina z której najczęściej w warunkach domowych przygotowuje się sok do herbaty. Owoc pigwy zawiera duże ilości związków polifenolowych, które mogą być korzystne m.in. w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych.


Fot. pixabay.com

Pigwa pospolita

Pigwa pospolita (Cydonia oblonga Miller) należy do tej samej rodziny różowatych, co powszechnie spożywane w naszej strefie klimatycznej jabłko. Owoce pigwy dojrzewają z początkiem października, a wraz z tym procesem zmieniają barwę z zielonej na żółtą. Mogą ważyć od 100 do 300 g. Uprawę pigwy prowadzi się w Gruzji, Turcji, na Bałkanach oraz na Półwyspie Iberyjskim.

Obecnie w Polsce pigwy się nie wykorzystuje na skalę przemysłową. O tym, że owoce pigwy nie stanowią popularnego surowca do przetwórstwa decyduje fakt, że owoce szybko ciemnieją po przekrojeniu lub rozdrobnieniu. Dzieje się tak z powodu dużej zawartości związków polifenolowych (duża zawartość kwasu chlorogenowego oraz duża aktywność enzymu zwanego polifenolooksydazą), co jednak powinno przemawiać na korzyść wykorzystania pigwy w przetwórstwie owoców (przykładowo jako dodatek do soków przecierowych np. z jabłek).

Mimo małej popularności tych owoców w przetwórstwie warzywno-owocowym pigwę często przetwarza się w warunkach domowych. Owoce pigwy pospolitej najczęściej wykorzystuje się do przygotowania soków do herbaty, dżemów (w połączeniu z innymi owocami) oraz nalewek.

Pigwa pospolita – wartość odżywcza i właściwości

Kaloryczność owocu pigwy wynosi 57 kcal w 100 g produktu. Wśród składników mineralnych na uwagę zasługuje duża zawartość potasu. Wbrew obiegowej opinii oraz temu, co sugerowałby wyjątkowo kwaśny smak, owoce pigwy nie są bogatym źródłem kwasu askorbinowego (inaczej witaminy C). Maksymalna oznaczona zawartość tego składnika wynosiła, w zależności od publikacji, 15 mg w 100 g suchej masy.

Natomiast pigwę można przedstawiać głównie jako źródło substancji biologicznie czynnych, gdyż jest bogatym źródłem związków polifenolowych, w tym polimerów procyjanidyn, kwasów hydroksycynamonowych oraz flawonoli.

Związki polifenolowe, charakterystyczne dla owoców i warzyw, wykazują działanie kardioprotekcyjne, antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Ponadto kwas chlorogenowy, kwercetyna i katechiny mają silne właściwości przeciwnowotworowe.

Zawartość poszczególnych składników odżywczych przedstawiono w tabeli poniżej

Tabela. Wartość odżywcza 100 g pigwy pospolitej
wartość energetyczna [kcal] 57
białko [g] 0,4
tłuszcz ogółem [g] 0,1
węglowodany ogółem [g] 15,3
błonnik pokarmowy [g] 1,9
witamina B1 [mg] 0,02
witamina B2 [mg] 0,03
witamina B3 [mg] 0,2
witamina C [mg] 15
witamina A [µg] 2
sód [mg] 4
potas [mg] 197
wapń [mg] 11
fosfor [mg] 17
żelazo [mg] 0,7
magnez [mg] 8
https://fdc.nal.usda.gov/fdc-app.html#/food-details/168163/nutrients

Wykorzystanie pigwy pospolitej w kuchni

Z uwagi na twardość owoców (duża ilość tzw. komórek kamiennych) oraz cierpki smak, owoce te nie nadają się do bezpośredniego spożycia. Natomiast z uwagi na aromat, o którym decydują olejki lotne zawarte w skórce i miąższu, są często wykorzystywane w produkcji soków dżemów, galaretek oraz nalewek.

Zaletą owoców pigwy pospolitej jest duża zawartość pektyn, dlatego z powodzeniem mogą być wykorzystywane do żelowania przetworów z owoców o małej zawartości pektyn (np. truskawek, malin, wiśni, śliwek, gruszek i moreli).

Sok z pigwy - przygotowanie

Tradycyjny sok z pigwy przygotowuje się z dwóch składników: owoców pigwy (2 kg) i cukru (2 kg).

Umyte owoce należy podzielić na ćwiartki i usunąć z nich gniazda nasienne. Następnie owoce ściera się na tarce o grubych oczkach lub rozdrabnia na niewielkie kawałki w blenderze.

W następnej kolejności rozdrobnione owoce przesypuje się do dużego słoika i zasypuje cukrem, następnie słoik przykrywa gazą (można układać naprzemiennie warstwę owoców i warstwę cukru).

Tak przygotowane owoce należy odstawić w chłodne i ciemne miejsce. Po kilku dniach powstały sok zlewa się do mniejszych butelek lub słoików. Należy je następnie poddać pasteryzacji trwającej około 10 minut (od momentu zagotowania wody).

Sok taki, z uwagi na dużą zawartość cukru, nie powinien być spożywany przez osoby z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej (nietolerancją glukozy, cukrzycą) oraz osoby chorujące na otyłość.

Pigwa - o co często pytają pacjenci?

Kiedy zrywać pigwę?

Owoce pigwy dojrzewają na początku października. Dojrzały owoc ma intensywnie żółtą (a nie zieloną) barwę. Dojrzałość owoców pigwy pospolitej można rozpoznać ponadto po tym, że owoce tracą pokrywający je meszek. Niektórzy zalecają także zbiory po pierwszych przymrozkach, które sprawiają, że pigwa staję się mniej cierpka w smaku.

Czy pigwę należy obierać ze skórki?

Obieranie pigwy ze skórki nie jest konieczne. Należy jednak pamiętać, że jest ona twardsza od miąższu i w przypadku przygotowania dżemu z pigwy, skórka ta może być nadal wyczuwalna pomimo poddania jej działaniu wysokiej temperatury.

Czy przygotowując przetwory z pigwy trzeba usuwać gniazda nasienne?

Przygotowując przetwory z pigwy pospolitej, zaleca się usuwanie gniazd nasiennych. Ich pozostawienie może skutkować gorzkim posmakiem produktu końcowego.

Czy pigwę można jeść na surowo?

Surowa pigwa nie jest trująca, natomiast z uwagi na twardą konsystencję, małą soczystość, bardzo cierpki smak i obecność komórek kamiennych nie jest ona zaliczana do owoców zdatnych do spożycia na surowo.

Piśmiennictwo

  1. Al-Zughbi I., Krayem M.: Quince fruit Cydonia oblonga Mill nutritional composition, antioxidative properties, health benefits and consumers preferences towards some industrial quince products: A review. Food Chem. 2022; 393: 133362. doi:10.1016/j.foodchem.2022.133362.
  2. Wojdyło A.: Ocena możliwości zastosowania owoców pigwy pospolitej w produkcji przetworów o wysokiej zawartości polifenoli i aktywności przeciwutleniającej. Monografia Wydawnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Wrocław 2011.

dr n. med. Dominika Wnęk
Dietetyk, wieloletni pracownik Zakładu Biochemii Klinicznej UJ CM oraz aktywny uczestnik trzech ramowych programów Unii Europejskiej: Lipgene, NuGO oraz Bioclaims. Wielokrotny wykładowca w ramach kursów doskonalących dla dietetyków realizowanych przez Polskie Towarzystwo Dietetyki.
Zainteresowania badawcze skupiają się głównie na zagadnieniach dotyczących otyłości i wpływu składników diety na ekspresję genów i procesy komórkowe (nutrigenomika). Swoje doświadczenie w leczeniu otyłości zdobywała, pracując w Poradni Leczenia Zaburzeń Lipidowych i Otyłości, działającej przy Zakładzie Biochemii Klinicznej UJ CM oraz jako uczestniczka licznych kursów i konferencji organizowanych w kraju i za granicą.
Obecnie związana jest z wydawnictwem Medycyna Praktyczna, gdzie pełni funkcję redaktora w serwisie „Dieta i ruch”.

21.12.2023
Zobacz także
  • Kiwi: kcal, właściwości, wartości odżywcze
  • Cytryna - właściwości
  • Aronia – właściwości. Sok z aronii – na co pomaga?
Wybrane treści dla Ciebie
  • Wolne rodniki (reaktywne formy tlenu)
  • Dieta a stres
  • Niedobór potasu (hipokaliemia): przyczyny, objawy i leczenie
  • Antyoksydanty – rola, podział i właściwości
  • Potas - rola w organizmie, wpływ na zdrowie
  • Stres oksydacyjny
  • Nadmiar potasu (hiperkaliemia): przyczyny, objawy i leczenie
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta