Najnowsze stanowisko American Heart Association poparte przez American Academy of Pediatrics jest odpowiedzią na obserwacje, że niezdrowy styl odżywiania się i życia jest istotnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Dowiesz się: 1) jak racjonalnie żywić zdrowe dzieci przed i po 2. roku życia oraz promować aktywność fizyczną, aby zmniejszyć ryzyko rozwoju miażdżycy tętnic i nadciśnienia tętniczego; 2) jak komponować dietę w zależności od wieku i płci dziecka; 3) co mogą i powinni zrobić rodzice, aby zoptymalizować sposób żywienia dziecka; 4) jaka jest rola żywienia w leczeniu nadciśnienia tętniczego i hipercholesterolemii; 5) jak wprowadzić zalecaną dietę w praktyce w zależności od wieku (ciąża, okres wczesnoniemowlęcy, wiek 2-6 lat i >6 lat).
Najnowsze stanowisko American Academy of Pediatrics zwraca uwagę na korzyści zdrowotne wynikające z karmienia piersią zarówno dla dziecka, jak i matki oraz ważną rolę personelu medycznego, w tym pediatrów, w promocji karmienia piersią. i należy dodatkowo podawać niemowlętom karmionym piersią..
Najnowszy raport grupy amerykańskich ekspertów powołanych przez dyrektora Narodowego Instytutu Chorób Serca, Płuc i Krwi uchodzi za jedno z bardziej wiarygodnych źródeł informacji na temat rozpoznawania i leczenia nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży. Opracowanie przeznaczone jest dla pediatrów, lekarzy rodzinnych i innych specjalistów, którzy zajmują się nadciśnieniem u dzieci i młodzieży.
W raporcie podano informacje na temat: (1) zasad pomiaru ciśnienia tętniczego metodą Korotkowa; (2) uaktualnioną tabelę norm ciśnienia tętniczego z uwzględnieniem wieku, płci i centyla wzrostu dziecka; (3) definicje prawidłowego ciśnienia tętniczego, stanu przednadciśnieniowego oraz nadciśnienia 1. i 2. stopnia, a także nadciśnienia "białego fartucha"; (4) częstotliwości kontrolnych pomiarów ciśnienia tętniczego i zasad leczenia w zależności od klasyfikacji podwyższonego ciśnienia tętniczego; (5) danych z wywiadów, objawów klinicznych i badań laboratoryjnych przydatnych w diagnostyce nadciśnienia;
(6) zasad leczenia (zmiana stylu życia, leczenie farmakologiczne).
Wytyczne rozpoznawania i leczenia hiperbilirubinemii u noworodków przeznaczone są dla pediatrów, neonatologów, lekarzy rodzinnych i pielęgniarek zajmujących się opieką nad noworodkami w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych. Zostały opracowane na podstawie systematycznego przeglądu piśmiennictwa, a przy każdym zaleceniu określono jego siłę na podstawie jakości danych naukowych leżących u jego podstawy oraz bilansu korzyści i szkodliwych efektów. W wytycznych podano definicję (objawy kliniczne) ostrej encefalopatii spowodowanej bilirubiną oraz żółtaczki jąder podkorowych (kernicterus). Zalecenia obejmują profilaktykę pierwotną (promocja karmienia piersią), profilaktykę wtórną (regularna ocena stanu noworodka [nie rzadziej niż co 8-12 h], badanie stężenia bilirubiny przed wypisem i[lub] ocena kliniczna występowania czynników ryzyka ciężkiej hiperbilirubinemii, harmonogram wizyt kontrolnych uzależniony od występowania czynników ryzyka i wieku w chwili wypisu ze szpitala) oraz leczenie (fototerapia, transfuzja wymienna). Zamieszczono nomogramy przedstawiające graniczne stężenie bilirubiny całkowitej będące wskazaniem do rozpoczęcia fototerapii lub wykonania transfuzji wymiennej, z uwzględnieniem wieku płodowego noworodka, czasu od urodzenia się i występowania czynników ryzyka (choroba hemolityczna noworodków, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, zamartwica, nasilona senność patologiczna [znaczne ograniczenie świadomości], niestabilność temperatury, posocznica, kwasica, stężenie albuminy w surowicy <3 g/dl). Całość uzupełnia algorytm postępowania.
Do rozpoznania OZUŚ uprawnia równoczesne stwierdzenie: (1) nagłego pojawienia się choroby; (2) przedmiotowych objawów wysięku (płynu) w jamie bębenkowej; (3) dolegliwości i przedmiotowych objawów stanu zapalnego ucha środkowego. W każdym przypadku należy ocenić nasilenie bólu ucha i w razie potrzeby zastosować lek przeciwbólowy (paracetamol lub ibuprofen). Antybiotykiem pierwszego wyboru w leczeniu OZUŚ u większości dzieci jest amoksycylina.
Artykuł jest skrótowym opracowaniem najnowszych, obszernych wytycznych Amerykańskiego Komitetu Doradczego ds. Szczepień (ACIP) dotyczących szczepień przeciwko grypie. Omówiono w nim: (1) podstawy wirusologiczne grypy; (2) obciążenie systemu opieki zdrowotnej z powodu grypy (hospitalizacje i zgony); (3) skład szczepionek przeciwgrypowych na sezon 2003/2004; (4) skuteczność inaktywowanej ("nieżywej") szczepionki przeciwko grypie i efektywność programu szczepień w praktyce; (5) docelowe grupy szczepień: grupę dużego ryzyka wystąpienia powikłań grypy (oprócz dorosłych i dzieci chorych przewlekle od tego roku także wszystkie dzieci w wieku 6-23 miesięcy), osoby mogące stanowić źródło zakażenia osób z grupy dużego ryzyka; (6) przeciwwskazania do szczepienia; (7) zasady wykonywania szczepienia (dawka, sposób szczepienia).
Dokument opublikowany w marcu 2003 r. zawiera: (1) kalendarz szczepień - wykaz szczepień obowiązkowych dzieci i młodzieży oraz osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie; (2) szczepienia zalecane, niefinansowane ze środków znajdujących się w budżecie Ministerstwa Zdrowia; (3) informacje uzupełniające (m.in. na temat szczepienia poekspozycyjnego przeciwko wściekliźnie i swoistego zapobiegania tężcowi u osób zranionych). W tym roku największe zmiany zaleceń dotyczą szczepień przeciwko poliomyelitis i śwince.
Moczenie nocne (enuresis nocturna) rozpoznawane jest u dzieci po 5. rż., kiedy oddawanie moczu powinno już być kontrolowane podczas snu nocnego. Jeżeli moczenie występuje tylko w nocy, utrzymuje się od urodzenia i nie jest spowodowane żadnym stanem chorobowym, nazywane jest pierwotnym izolowanym moczeniem nocnym (PIMN).
W opracowaniu przedstawiono tylko zmiany i uaktualnienia zaleceń ACIP dotyczących szczepień przeciwko grypie, które wprowadzono w 2002 roku do dokumentów wydanych w roku 1999 i 2000. Zalecenia opracowało grono wybitnych ekspertów na podstawie rzetelnej analizy najbardziej wiarygodnych publikacji. Najważniejsze zmiany dotyczą: (1) składu szczepionki; (2) uznania zdrowych dzieci w wieku 6-23 miesięcy za grupę dużego ryzyka hospitalizacji z powodu grypy oraz wystąpienia powikłań tej choroby i zaleceniu wykonywania szczepień w tej grupie dzieci, jeśli jest to możliwe; (3) optymalnego czasu wykonywania szczepień - jest to okres od początku października do końca listopada, nieszczepionym osobom należy natomiast proponować szczepienie nawet w czasie sezonu zachorowań na grypę; w masowych kampaniach należy najpierw szczepić pacjentów z grupy dużego ryzyka, a następnie -jeśli szczepionka jest nadal dostępna - pozostałe osoby chcące zmniejszyć ryzyko zachorowania na grypę.
opracowano na podstawie Practice parameter: the neurodiagnostic evaluation of the child with a first simple febrile seizure. Provisional Committee on Quality Improvement, Subcommittee on Febrile Seizures, American Academy of Pediatrics
Pediatrics, 1996; 97: 769-772
oraz Practice parameter: long-term treatment of the child with simple febrile seizure. Committee on Quality Improvement, Subcommittee on Febrile Seizures, American Academy of Pediatrics
Pediatrics, 1999; 103: 1307-1309
Astma jest przewlekłą chorobą dróg oddechowych stanowiącą poważny problem zdrowia publicznego na całym świecie. Dotyka ludzi w każdym wieku, może mieć ciężki przebieg, a niekiedy prowadzi do śmierci.
opracowano na podstawie: Managing otitis media with effusion in young children. Otitis Media Guideline Panel, American Academy of Pediatrics
Phenylketonuria: screening and management
Investigation of anthrax associated with intentional exposure and interim public health guidelines, October 2001