Kiedy rozpoczęcie podawania acyklowiru po upływie 24 godzin od wystąpienia objawów ospy wietrznej jest uzasadnione?

Zastosowanie acyklowiru w leczeniu ospy wietrznej później niż w 1. dobie choroby jest kontrowersyjne ze względu na brak wymiernych korzyści. Zgodnie z polskimi wytycznymi jest ono uzasadnione u:

• chorych hospitalizowanych z powodu pierwotnie ciężkiego przebiegu ospy wietrznej i jej powikłań

• chorych hospitalizowanych z powodu choroby podstawowej, u których ospa wietrzna jest chorobą towarzyszącą

• kobiet w drugiej połowie ciąży

• kobiet w ciąży, u których stwierdza się dodatkowe czynniki ryzyka ciężkiego przebiegu (np. atopowe zapalenie skóry, przewlekłe choroby układu oddechowego)

• chorych z niedoborami odporności komórkowej.

Leczenie acyklowirem nie gwarantuje przyspieszenia zdrowienia, ale jest usprawiedliwione, jeśli rozpoczęto je w okresie zakaźności choroby (p. pyt. Jak definiuje się istotną ekspozycję na wirusa ospy wietrznej i półpaśca stwarzającą ryzyko zachorowania na ospę wietrzną?). Nie wykazano natomiast, aby leczenie acyklowirem istotnie wpływało na przebieg zapalenia móżdżku wywołanego zakażeniem wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV).

Piśmiennictwo

1. Szenborn L., Kraszewska-Głomba B., Jackowska T. i wsp.: Polish consensus guidelines on the use of acyclovir in the treatment and prevention of VZV and HSV infections. J. Infect. Chemother., 2016; 22 (2): 65–71
2. American Academy of Pediatrics: Varicella zoster infection. [W:] Kimberlin D.W., Brady M.T., Jackson M.A., Long S.S. (red.): Red Book: 2015 report of the committee on infectious diseases. 30th ed. Elk Grove Village, IL, American Academy of Pediatrics, 2015: 846