Czy należy leczyć znamienny bakteriomocz (mocz pobrany przez cewnik) u dziecka z pęcherzem neurogennym cewnikowanego co 3 godziny, jeśli w badaniu ogólnym moczu nie stwierdza się zmian?

U pacjentów z pęcherzem neurogennym w trakcie cewnikowania bakterie z okolicy okołocewkowej są wprowadzane do pęcherza, gdzie znajdują dobre warunki do namnażania się w zalegającym moczu, który pozostaje w pęcherzu mimo systematycznego cewnikowania. Dlatego też u tych pacjentów bardzo często stwierdza się bakteriomocz. Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych wykazały, że u dzieci z pęcherzem neurogennym poddawanych okresowemu cewnikowaniu bakteriuria może utrzymywać się przez tygodnie, nie wywołując objawowego ZUM i nie powodując uszkodzenia górnych dróg moczowych w okresie 2 lat obserwacji. Próby eradykacji bezobjawowego bakteriomoczu u takich pacjentów prowadzą jedynie do selekcji drobnoustrojów opornych na antybiotyki. W związku z powyższym, bezobjawowy bakteriomocz u cewnikowanego dziecka z pęcherzem neurogennym, u którego nie stwierdza się uszkodzenia nerek i refluksu pęcherzowo-moczowodowego, nie wymaga antybiotykoterapii. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Ottolini M., Shaer C., Rushton H. i wsp.: Relationship of asymptomatic bacteriuria and renal scarring in children with neuropathic bladders who are practicing clean intermittent catheterization. J. Pediatr., 1995; 127: 368–372
2. Schlager T., Johnson J., Ouellette L., Whittam T.: Escherichia coli colonizing the neurogenic bladder are similar to widespread clones causing disease in patients with normal bladder function. Spinal Cord, 2008; 46: 633–638
3. Schlager T., Dilks S., Trudell J. i wsp.: Bacteriuria in children with neuropathic bladders treated with intermittent catheterization: natural history. J. Pediatr., 1995; 126: 490–496