Na recepcie powinien być podany tzw. identyfikator pacjenta,1 którym najczęściej jest nr PESEL. W przypadku osób, którym nie nadano numeru PESEL, identyfikatorem pacjenta jest seria i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość albo niepowtarzalny identyfikator nadany przez państwo członkowskie Unii Europejskiej.2 Pacjent potwierdza swoją tożsamość poprzez okazanie dowodu osobistego, paszportu, prawa jazdy, a w przypadku osób do 18. roku życia – legitymacji szkolnej.3 W dokumentacji medycznej dokumentującej wypisanie recepty także wymagane jest oznaczenie pacjenta,4 w przypadku noworodka podawany jest nr PESEL matki, a w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL – ustalony powinien być rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość, przy czym określenie rodzaju dokumentu potwierdzającego tożsamość obejmuje jego nazwę oraz nazwę kraju, w którym został wystawiony.5 Dane sprawozdawane do NFZ charakteryzujące osobę, której udzielono świadczenia, obejmują: identyfikator osoby oraz kod identyfikatora określone zgodnie z tabelą nr 10 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca 2019 roku w sprawie zakresu niezbędnych informacji przetwarzanych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1207).
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej