Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego w sanatorium zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia 5 stycznia 2012 roku w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. z 2012 r., poz. 14). Opisane tam zasady kwalifikowania i kierowania do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego dotyczą wszystkich osób z nich korzystających – niezależnie od ich źródła finansowania.
Leczenie w sanatorium refundowane ze środków publicznych odbywa się na podstawie skierowania na leczenie uzdrowiskowe wystawionego wyłącznie przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.1
Zgodnie z definicją ustawową, status lekarza ubezpieczenia zdrowotnego uzyskuje lekarz, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, albo lekarz, który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.2 Skierowania do sanatorium refundowanego ze środków publicznych nie może więc wydać lekarz, który nie jest lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego, czyli pracuje w gabinecie prywatnym.
Procedurę kierowania do sanatorium, tj. sposób wystawienia skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, tryb potwierdzania oraz wzór tego skierowania określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 lipca 2011 roku w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową (Dz. U. Nr 142, poz. 835 zmienione od 19 lipca 2019 r. przez Dz. U. z 2019 r., poz. 1136). Zaleca się, aby dorośli korzystali z leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej nie częściej niż raz na 18 miesięcy, a także by lekarz wystawiał kolejne skierowanie nie wcześniej niż przed upływem 12 miesięcy od dnia zakończenia przez pacjenta ostatniego leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej.3 W przypadku dzieci nie ma żadnego prawnego ograniczenia częstotliwości korzystania z sanatorium, obowiązują wyłącznie aktualne zalecenia medyczne. Uzdrowiskowe leczenie sanatoryjne dzieci trwa 21 dni i obejmuje 6 dni zabiegowych w tygodniu.
Wskazanie odpowiedniego dla pacjenta zakładu lecznictwa uzdrowiskowego oraz rodzaju leczenia i jego trybu należy do kompetencji lekarza specjalisty w dziedzinie balneologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej, zatrudnionego w komórce organizacyjnej oddziału wojewódzkiego Funduszu właściwej w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego. Pacjent kierowany jest więc do danego uzdrowiska zgodnie z opinią medyczną tego lekarza specjalisty.4 Lekarzowi specjaliście z Funduszu przysługuje prawo dokonania zmiany kwalifikacji skierowania z leczenia sanatoryjno-uzdrowiskowego na leczenie w szpitalu uzdrowiskowym lub odwrotnie.5 Skierowanie przesyła się do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie 30 dni od dnia jego wystawienia przez lekarza – pod rygorem utraty jego ważności.
Świadczeń uzdrowiskowych nierefundowanych ze środków publicznych udziela się na podstawie zaświadczenia o braku przeciwwskazań do korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych w sanatorium. Zgodnie z przepisami wystawienie takiego zaświadczenia należy do kompetencji każdego lekarza (dowolnej specjalności, także praktykującego prywatnie), który posiada nieograniczone prawo wykonywania zawodu.
Przypisy
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej