Jakie jest znaczenie wodorowego testu oddechowego w diagnostyce nietolerancji laktozy u dzieci? Gdzie można go wykonać i jak interpretować wyniki?

WTO polega na ocenie stężenia wodoru w wydychanym powietrzu na czczo, a następnie po podaniu doustnym laktozy w dawce 2 g/kg mc. (maks. 25 g, a w niektórych ośrodkach 50 g). Zwiększenie stężenia wodoru w powietrzu wydychanym >20 ppm względem wartości wyjściowej najczęściej w ciągu godziny świadczy o upośledzonym trawieniu laktozy.

WTO jest obecnie uważany za najbardziej miarodajną i jednocześnie najmniej inwazyjną metodę oceny trawienia i wchłaniania. Aby interpretacja danych była prawidłowa, należy zachować pewne warunki badania (nie wolno podawać leków przed badaniem, przez 14 dni przed badaniem należy podawać produkty mleczne w normalnej ilości).

Przyczyną fałszywie ujemnych i dodatnich wyników WTO może być stosowanie antybiotyków, obecność flory jelitowej nieposiadającej właściwości fermentacyjnych, ostra biegunka, opóźnione opróżnianie żołądka, spożycie pokarmów bogatych w błonnik pokarmowy przed testem, brak współpracy z pacjentem, przerost bakteryjny w jelicie cienkim, palenie tytoniu przez chorego (dym zawiera H2).

Badanie należy przeprowadzać i zinterpretować w ośrodku gastrologicznym. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Heyman M.B.: Lactose intolerance in infants, children and adolescents. Pediatrics, 2006; 118: 1279–1286 (p. Med. Prakt. Pediatr. 1/2007, s. 43–49 – przyp. red.)
2. Toporowska-Kowalska E., Kowalska E., Wąsowska-Królikowska K.: Hipolaktazja jako przyczyna bólów brzucha u dzieci. Pediatr. Współ., 1999; 1 (1): 31–33