Jakie jest Pana zdanie na temat częstego stosowania (na SOR, w POZ) deksametazonu u dzieci z łagodnym zapaleniem krtani nie tylko jednorazowo, ale przez kilka dni (np. w dawce 2-4 mg przez 2-3 dni)?

Dziecku w dobrym stanie wystarczy podać jednorazowo GKS doustnie lub wziewnie w dużej dawce. Wykazano, że u dzieci nawet z lekkimi objawami pojedyncza dawka GKS zmniejsza nasilenie tych objawów i liczbę dzieci wymagających ponownej pomocy medycznej. W przeprowadzonych badaniach stosowano deksametazon w dawce 0,15–0,6 mg/kg mc., a prednizolon w dawce 1 mg/kg mc. Wykazano, że skuteczność deksametazonu w małej dawce (0,15 mg/kg mc.) jest porównywalna ze skutecznością dużej dawki (0,6 mg/kg mc.). Czas półtrwania wynosi około 3 godziny, a efekt działania występuje po kilku godzinach (p. pyt.). U dzieci z łagodnym zapaleniem krtani nie ma potrzeby powtarzania dawki. Brakuje badań klinicznych porównujących pojedyncze i wielokrotne podawanie GKS.

Wśród wskazań rejestracyjnych deksametazonu wymieniono choroby odpowiadające na leczenie glikokortykosteroidami. Zalecane w ChPL dawki u dzieci od 2. miesiąca życia to 0,01–0,1 mg/kg mc./24 h raz na dobę lub w 2–4 dawkach podzielonych. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Indeks leków Medycyny Praktycznej. Kraków, Wydawnicto Medycna Praktyczna, 2011
2. Bjornson C.L., Johnson D.W.: Croup. Lancet, 2008; 371: 329–339
3. Bjornson B.J., Klassen T.P., Williamson J. i wsp.: A randomized trial of a single dose of oral dexamethasone for mild croup. NEJM, 2004; 351: 1306–1313
4. Cruz M.N., Stewart G., Rosenberg N.: Use of dexamethasone in the outpatient management of acute laryngotracheitis. Pediatrics, 1995; 96: 220–223
5. Fifoot A.A., Ting J.Y.: Comparison between single-dose oral prednisolone and oral dexamethasone in the treatment of croup: a randomized, double-blinded clinical trial. Emerg. Med. Australas., 2007; 19 (1): 51–58
6. Chub-Uppakarn S., Sangsupawanich P.: A randomized comparison of dexamethasone 0,15 mg/kg versus 0,6 mg/kg for the treatment of moderate to severe croup. Int. J. Pediatr. Otorhinolaryngol., 2007; 71 (3): 473–477