Czy u pacjentów z nawracającym zapaleniem gardła i migdałków uzasadnione jest stosowanie profilaktyki antybiotykowej (penicyliny)? Jeśli tak, w jakiej dawce?

Profilaktyka paciorkowcowego zapalenia gardła nie jest postępowaniem rutynowym – towarzystwa naukowe (np. IDSA) nie zalecają ani rutynowej profilaktyki, ani leczenia nosicielstwa. Profilaktykę stosuje się natomiast u pacjentów z rozpoznaną gorączką reumatyczną i ewentualnie z popaciorkowcowym zespołem neuropsychiatrycznym (PANDAS). American Heart Association (AHA) zaleca stosowanie profilaktyki anginy paciorkowcowej w 3 sytuacjach:

• u pacjentów z dobrze udokumentowanym dodatnim wywiadem w kierunku gorączki reumatycznej, w tym z pląsawicą Sydenhama (wg AHA kategoria I, poziom A)

• u pacjentów z chorobą reumatyczną serca (wg AHA kategoria I, poziom A)

• u pacjentów z reaktywnym, popaciorkowcowym zapaleniem stawów (wg AHA kategoria IIb, poziom C).

Piśmiennictwo

1. IDSA clinical practice guideline on diagnosis and management of group A streptococcal pharyngitis. Clin. Infect. Dis., 2012; 55 (10): e86 (errata: Clin. Infect. Dis., 2014; 58 (10): 1496)
2. Gerber M.A., Baltimore R.S., Eaton C.B. i wsp.: Prevention of rheumatic fever and diagnosis and treatment of acute streptococcal pharyngitis: a scientific statement from the American Heart Association Rheumatic Fever, Endocarditis, and Kawasaki Disease Committee of the Council on Cardiovascular Disease in the Young, the Interdisciplinary Council on Functional Genomics and Translational Biology, and the Interdisciplinary Council on Quality of Care and Outcomes Research: endorsed by the American Academy of Pediatrics. Circulation, 2009; 119 (11): 1541–1551