W metodzie WWT można stosować emolienty i miejscowe GKS. Aplikacja pod mokre opatrunki poprawia ich wchłanianie, zwiększając skuteczność leczenia.
U pacjentów z nasiloną suchością skóry, ze złuszczaniem i lichenifikacją, u których samodzielnie stosowane emolienty nie przyniosły oczekiwanej poprawy, warto zastosować przez kilka dni emolienty z WWT.
Natomiast podczas zaostrzeń AZS, kiedy poza suchością skóry i zliszajowaceniem obserwuje się nasilone, swędzące zmiany zapalne, należy rozważyć zastosowanie WWT z miejscowym GKS. Z uwagi na ryzyko ich zwiększonego wchłaniania należy stosować miejscowe GKS o małej (octan hydrokortyzonu) lub średniej sile działania (furoinian mometazonu, propionian flutykazonu).
Nie zaleca się stosowania WWT z inhibitorami kalcyneuryny (pimekrolimusem i takrolimusem).
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej