Trądzik zwyczajny jest jedną z najczęstszych chorób skóry. W patogenezie zmian znaczenie mają czynniki genetyczne, immunologiczne, hormonalne i środowiskowe (tj. dieta [tzw. żywność insulinotropowa – głównie mleko i węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym], stres, nieodpowiednia pielęgnacja, stosowane leki, palenie tytoniu) oraz kolonizacja Propionibacterium acnes. Trądzik dotyczy około 80–85% młodzieży, lokalizując się najczęściej na twarzy (99%), plecach (90%) i klatce piersiowej (78%).
W zależności od rodzaju wykwitów wyróżnia się trądzik:
zaskórnikowy (acne comedonica)
grudkowo-krostkowy (acne papulo-pustulosa)
ropowiczy (obejmujący acne phlegmonosa, nodulo-cystica, conglobata)
bliznowcowy (acne keloidea)
oraz rzadsze postaci:
trądzik piorunujący (acne fulminans), który częściej występuje u chłopców w okresie dojrzewania i młodych mężczyzn
trądzik z wydrapania (acne excoriée), obserwowany głównie u dorastających dziewcząt i młodych kobiet.
W zależności od nasilenia zmian wyróżniamy natomiast trądzik:
łagodny (trądzik zaskórnikowy i łagodne postaci trądziku grudkowo-krostkowego)
średnio nasilony (cięższe postaci trądziku grudkowo-krostkowego i łagodniejsze trądziku ropowiczego)
ciężki (nasilony trądzik ropowiczy).
Patrz też pytanie: Które leki stosuje się w leczeniu trądziku miejscowo?
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej