Jaka metoda odchudzania jest najbezpieczniejsza dla dzieci?

Leczenie otyłości jest zawsze skomplikowane, dlatego powinien się tym zajmować zespół terapeutyczny składający się z lekarza, dietetyka, fizjoterapeuty lub nauczyciela wychowania fizycznego i psychologa. Najlepiej jest rozpoczynać leczenie przed okresem dojrzewania. Zarówno otyłe dziecko, jak i cała jego rodzina powinni być otwarci na dokonanie niezbędnych zmian w stylu życia. Należy kłaść nacisk na stopniowe wprowadzanie niezbyt drastycznych, ale utrwalonych zmian w stylu życia. Jest to terapia czasochłonna, wymagająca wytrwałości i zrozumienia. Osoby decydujące się na rozpoczęcie tego procesu muszą wiedzieć, że po zmniejszeniu masy ciała często następuje okres ponownego nieprzestrzegania diety, czego konsekwencją jest ponowne zwiększenie masy ciała, nie należy jednak tego traktować jako dowodu nieefektywności leczenia. Nieoceniona jest wówczas (jak i przez cały czas leczenia) pomoc doświadczonego psychologa zorientowanego w technikach prowadzenia terapii rodzinnej, a zwłaszcza motywowaniu dzieci i ich rodziców do dalszego leczenia. Małe dziecko jest całkowicie niezainteresowane zmniejszeniem swojej nadmiernej masy ciała. Postępowanie dietetyczne oraz zwiększanie aktywności fizycznej spoczywa wówczas całkowicie w rękach rodziców, dziadków i starszego rodzeństwa. Otyły nastolatek jest najczęściej bardziej zmotywowany do zmian, ale często wyznacza sobie nierealne cele. Wprawdzie dzieci w tym wieku są już zazwyczaj zdolne do samodzielnego leczenia, jednak wsparcie psychiczne ze strony rodziców i lekarza jest im absolutnie niezbędne i zapewnia bezpieczeństwo terapii.

Strategia leczenia otyłości opiera się na:

• modyfikacji dotychczasowej diety (p. pyt.), a zamiast drastycznych ograniczeń kalorycznych utrzymaniu masy ciała lub powolnym jej zmniejszaniu (nie więcej niż o 0,5 kg/tydzień),

• zmianie siedzącego stylu życia poprzez ograniczenie czasu spędzanego przed telewizorem i komputerem, a zwiększeniu aktywności fizycznej poprzez wykorzystywanie każdej okazji do wysiłku fizycznego.

W leczeniu otyłości u dzieci nie stosujemy generalnie farmakoterapii. U nastolatków z otyłością olbrzymią i odpowiednim stopniem dojrzewania w skrajnych wypadkach możemy zaproponować operację bariatryczną. Należy jednak pamiętać, że nie jest to alternatywa dla leczenia dietetycznego, a jedynie jego uzupełnienie. Leczenie operacyjne można rozważyć tylko u młodych osób bardzo obciążonych powikłaniami i zdeterminowanych poddaniem się reżimowi pooperacyjnemu. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Collins C.E., Okely A.D., Morgan P.J. i wsp.: Parent diet modification, child activity, or both in obese children: an RCT. Pediatrics, 2011; 127: 619–627
2. Małecka-Tendera E., Mazur A.: Childhood obesity: a pandemic of the twenty-first 1. century. Int. J. Obes., 2006; 30: S1–S3