Jakie leki należy stosować w leczeniu różnych zakażeń układu moczowego i jak długo powinno trwać leczenie zależnie od wieku dziecka?

Leczenie ZUM należy rozpocząć jak najwcześniej, najlepiej zaraz po wystąpieniu typowych dla danego wieku objawów klinicznych i po wstępnych badaniach diagnostycznych:

• w przypadku zakażenia bezobjawowego: u dzieci >5. roku życia należy rozważyć celowość leczenia, natomiast młodsze dzieci należy leczyć wyłącznie nitrofurantoiną lub trimetoprimem

• zakażenie dolnego odcinka dróg moczowych i zapalenie pęcherza należy leczyć nitrofurantoiną lub trimetoprimem: u dzieci <12. roku życia – przez 7 dni, a u dzieci >12. roku życia – przez 3 dni

•  OOZN należy leczyć antybiotykiem. Zaleca się cefalosporyny II generacji, amoksycylinę z klawulanianem lub ampicylinę z sulbaktamem.

Wyniki dostępnych badań nie potwierdzają przewagi leczenia dożylnego nad leczeniem doustnym. Wskazaniem do leczenia dożylnego może być młody wiek dziecka, zwłaszcza do ukończenia 3. miesiąca życia, ciężki przebieg zakażenia (zwiększone stężenie CRP i PCT, duża wartość OB, leukocytoza; obraz kliniczny) lub współistniejące wymioty. Leczenie powinno trwać co najmniej 7–14 dni. Nie ma danych potwierdzających korzyści ze skracania czasu leczenia. (IO, JAP) (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. American Academy of Pediatrics, Subcommittee on Urinary Tract Infection, Steering Committee on Quality Improvement and Management. Urinary tract infection. Clinical practice guidelines for diagnosis and management of the initial UTI in febrile infants and children 2-24 months. Pediatrics, 2011; 128 (3): 595–610
2. Andolino T.T.P., Stock J.J.A., Saland J.M.: Porównanie wytycznych AAP i NICE dotyczących leczenia zakażenia układu moczowego. Med. Prakt. Pediatr., 2012; 3: 12–15
3. Gadomska-Prokop K.: Zakażenia układu moczowego u dzieci. Klin. Pediatr., 2008; 16 (3): 345–349