Czy należy leczyć bezobjawowy bakteriomocz u noworodka lub niemowlęcia?

Bakteriomocz bezobjawowy jest wynikiem kolonizacji dróg moczowych bakteriami o małej wirulencji. Niezależnie od wieku i sytuacji klinicznej dziecka nie wymaga on leczenia przeciwbakteryjnego. Nieleczony ustępuje samoistnie w ciągu kilku tygodni lub miesięcy i rzadko przechodzi w objawowe zakażenie układu moczowego. Leczenie bakteriomoczu bezobjawowego prowadzi do wyselekcjonowania szczepów bardziej wirulentnych i jej dalszych nawrotów, a u niektórych dzieci nawet do odmiedniczkowego zapalenia nerek (OZN). (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Raz A.: Asymptomatic bacteriuria. Clinical significance and management. Int. J. Antimicrob. Agents, 2003; 22 (supl. 2): 45–47
2. Saadeh S.A., Tej K., Mattoo T.K.: Managing urinary tract infections. Pediatr. Nephrol., 2011; 26: 1967–1976
3. Santoro J. D., Carroll V.G., Russell W. i wsp.: Diagnosis and management of urinary tract infections in neonates and young infants. Clin. Pediatr., 2012; 52 (2) 111–114
4. Tullus K.: Difficulties in diagnosing urinary tract infections in small children. Pediatr. Nephrol., 2011; 26: 1923–1926
5. Żurowska A.: Jak postępować racjonalnie z dzieckiem z bakteriurią bezobjawową? Forum Med. Rodz., 2009; 3 (1): 10–15