Skróty: AFP – α-fetoproteina, AN – analog(i) nukleozydów/nukleotydów, ALT – aminotransferaza alaninowa, HBV – wirus zapalenia wątroby typu B, IFN – interferon, MR – rezonans magnetyczny, TK – tomografia komputerowa, USG – ultrasonografia
Zalecenia ogólne
1. Eradykacja HBV jest prawdopodobnie nieosiągalna z powodu episomalnej postaci HBV DNA, tj. cccDNA.
2. Głównym celem leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B jest, niezależnie od stosowanego leku, doprowadzenie do spowolnienia, zahamowania lub cofnięcia się zmian zapalnych, a także – choćby częściowo – włóknienia, a więc zapobieganie rozwojowi marskości wątroby i raka wątrobowokomórkowego, poprawa jakości życia i jego przedłużenie oraz ograniczenie szerzenia się zakażeń HBV.
Celami pośrednimi, pozwalającymi na uzyskanie celów głównych, są: supresja HBV DNA, normalizacja aktywności aminotransferaz, zanik HBeAg i pojawienie się anty-HBe (u osób z dodatnim antygenem e w surowicy) oraz zanik HBsAg i wykrywalność anty-HBs. W zależności od stopnia zaawansowania zmian u pacjentów poddawanych terapii cele szczegółowe zależą od ich statusu. U pacjentów z marskością wyrównaną celem terapii jest zahamowanie progresji do marskości niewyrównanej. U chorych z marskością niewyrównaną, u których istnieją przeciwwskazania do przeszczepienia wątroby, głównym celem leczenia przeciwwirusowego jest wydłużenie czasu przeżycia.